History of Medieval

مردم برای توصیف اروپا از سقوط روم در سال 476 قبل از میلاد و آغاز رنسانس در قرن 14th ، از عبارت "قرون وسطی" استفاده می کنند. در عوض بسیاری از محققان دوره را دوره "قرون وسطایی" می نامند. آنها می گویند ، "قرون وسطا" به غلط دلالت دارند که این دوره یک رابطه ناچیز است که بین دو دوره بسیار مهم قرار گرفته است.

او عبارت "قرون وسطا" درباره رنسانس پیروی از آن بیشتر از آنچه در مورد دوران خود به وجود آمده ، به ما می گوید. با شروع قرن چهاردهم میلادی ، متفکران ، نویسندگان و هنرمندان اروپایی شروع به نگاه به عقب و تجلیل از هنر و فرهنگ یونان باستان و روم کردند. بر این اساس ، آنها دوره پس از سقوط رم را به عنوان عصر "میانه" یا حتی "تاریک" که در آن هیچ دستاورد علمی حاصل نشده بود ، هیچ هنر بزرگی تولید نشده بود ، و هیچ رهبر بزرگی متولد نشده اند ، رد کردند. مردم قرون وسطی پیشرفت پیشینیان خود را از بین برده بودند ، این استدلال پیش رفت و در عوض آنچه را كه ادوارد گیبن ، مورخ انگلیسی قرن 18 میلادی ، "بربریت و دین" نامیده بود ، خود را جابجا كرد.

میدونی؟ در فاصله سالهای 1347 تا 1350 ، یک بیماری اسرارآمیز معروف به "مرگ سیاه" (طاعون بوبونیک) حدود 20 میلیون نفر را در اروپا به قتل رساند - 30 درصد از جمعیت این قاره. به ویژه در شهرها کشنده بود ، جایی که جلوگیری از انتقال بیماری از یک شخص به فرد دیگر غیرممکن بود.

این طرز تفکر در مورد دوران "وسط" سقوط رم و ظهور دوره رنسانس تا حدوداً اخیر رایج بود. با این حال ، محققان امروز توجه دارند که این دوره مانند گذشته پیچیده و پر جنب و جوش بود.

پس از سقوط رم ، هیچ دولت و دولت واحدی افرادی را که در قاره اروپا زندگی می کردند متحد نکرد. درعوض ، كلیسای كاتولیك به قدرتمندترین نهاد دوره قرون وسطی تبدیل شد. پادشاهان ، ملکه ها و رهبران دیگر بخش اعظم قدرت خود را از اتحاد و حمایت از کلیسا به دست آوردند.

به عنوان مثال ، در سال 800 میلادی ، پاپ لئو سوم ، پادشاه فرانسیس ، شارلمان را "امپراتور رومیان" نامگذاری کرد - اولین کسی که از زمان سقوط این امپراطوری بیش از 300 سال قبل. با گذشت زمان ، قلمرو چارلمان به امپراتوری مقدس روم تبدیل شد ، یکی از چندین نهاد سیاسی در اروپا که منافع آن تمایل به همسویی با منافع کلیسا داشت.

قرون وسطی: ظهور اسلام

در همین حال ، جهان اسلام بزرگتر و قدرتمندتر شد. پس از درگذشت پیامبر اسلام در سال 632 پس از میلاد ، ارتشهای مسلمان بخشهای بزرگی از خاورمیانه را فتح کردند و آنها را تحت حاکمیت یک خلیفه واحد متحد کردند. در اوج خود ، جهان قرون وسطای اسلامی بیش از سه برابر بزرگتر از مسیحیت بود.