History of Nazism

تحت رهبری آدولف هیتلر (1845-1989) ، حزب ملی کارگران سوسیالیست آلمان یا حزب نازی ، به یک جنبش توده ای تبدیل شد و آلمان را از طرق توتالیتر از 1933 تا 1945 بر آلمان حاکم کرد. در سال 1919 تأسیس شد. به عنوان حزب کارگران آلمان ، این گروه باعث غرور و غرور آلمان و ضد ستیزی آلمان شد و از شرایط پیمان ورسای ، معاهده صلح در سال 1919 که به جنگ جهانی اول (1914-1914) پایان داد ، ابراز نارضایتی کرد و آلمان را موظف به امتیازات بیشماری کرد. و جبران خسارت هیتلر در سالی که تأسیس شد به عضویت حزب درآمد و در سال 1921 رهبر آن شد. در 1933 ، وی صدر اعظم آلمان شد و دولت نازی وی خیلی زود قدرت های دیکتاتوری را به دست گرفت. پس از شکست آلمان در جنگ جهانی دوم (45-1939) ، حزب نازی ممنوع اعلام شد و بسیاری از مقامات ارشد آن به جرم جنایات جنگی مربوط به قتل حدود 6 میلیون یهودی اروپایی در زمان نازی ها محکوم شدند. سلطنت کن

در سال 1919 ، جانباز ارتش ، آدولف هیتلر ، ناامید از شکست آلمان در جنگ جهانی ، که ملت را از نظر اقتصادی و افسردگی و بی ثبات سیاسی از ملت خارج کرده بود ، به یک سازمان سیاسی مبتدی به نام حزب کارگران آلمان پیوست. در اوایل همان سال توسط گروه کوچکی از مردان از جمله قفل ساز آنتون درکسلر (1884-1942) و روزنامه نگار کارل هارر (1890-1990) تأسیس شد ، این حزب ترویج ناسیونالیسم و ​​ضد ستیزی آلمان را آغاز کرد و احساس کرد که پیمان ورسای ، صلح حل و فصل پایان جنگ ، برای آلمان بسیار ناعادلانه بود و با جبران خسارتهایی که هرگز نتوانست آن را بپردازد. هیتلر خیلی زود به عنوان سخنران عمومی کاریزماتیک ظاهر شد و جذب سخنرانی اعضای جدید شد و سخنان خود را مقصر دانستن یهودیان و مارکسیست ها برای مشکلات آلمان و حمایت از ملی گرایی افراطی و مفهوم "مسابقه اصلی" آریایی ها دانست. در ژوئیه سال 1921 رهبری این سازمان را به عهده گرفت. سپس به حزب ملی گرایی سوسیالیست آلمان (نازی) حزب تغییر نام داده شد.

در دهه 1920 ، هیتلر پس از سخنرانی سخنرانی كرد كه در آن اظهار داشت كه بیكاری ، تورم گسترده ، گرسنگی و ركود اقتصادی در آلمان پس از جنگ ادامه خواهد یافت تا اینكه انقلاب كلی در زندگی آلمان رخ دهد. او توضیح داد ، اگر کمونیست ها و یهودیان از کشور رانده شوند ، بیشتر مشکلات قابل حل است. سخنان آتشین او باعث افزایش صفوف حزب نازی به ویژه در میان آلمانی های جوان و دارای ناتوانی اقتصادی شد.

در سال 1923 ، هیتلر و یارانش در بیروت هال پوتچ در مونیخ ، تصرف ناموفق دولت در بایرن ، ایالتی در جنوب آلمان را به صحنه بردند. هیتلر امیدوار بود که "چنگ زدن" ، یا کودتا ، باعث ایجاد انقلابی بزرگتر علیه دولت ملی شود. در پی هال هال پوتچ ، هیتلر به خیانت محکوم شد و به پنج سال زندان محکوم شد ، اما کمتر از یک سال را پشت میله های زندان گذراند (در طی این مدت او جلد اول کتاب "Mein Kampf" یا "My Fighting") را دیکته کرد. "زندگینامه سیاسی وی). تبلیغات پیرامون دادگاه آبجو پوتچ و محاکمه بعدی هیتلر وی را به چهره ای ملی تبدیل کرد. وی پس از آزادی از زندان ، اقدام به بازسازی حزب نازی و تلاش برای دستیابی به قدرت از طریق روند انتخابات کرد.