香港基本法

قانون اساسی منطقه ویژه اداری هنگ کنگ جمهوری خلق چین

قانون اساسی منطقه ویژه اداری هنگ کنگ جمهوری خلق چین ، که به عنوان قانون اساسی یا قانون اساسی هنگ کنگ شناخته می شود ، سند قانون اساسی منطقه اداری ویژه هنگ کنگ است. از اول ژوئیه 1997 ، آن جایگزین سیستم شاهنشاهی استعماری و خانواده سلطنتی وضعیت دستورالعمل ها روشها ، اختیارات و مسئولیتهای دولت منطقه ویژه اداری هنگ کنگ و رابطه آن با دولت مرکزی مردم جمهوری خلق چین (شورای ایالتی) را تأیید می کند.

در 19 دسامبر 1984 ، پس از دو سال مذاکره بین چین و انگلیس ، نخست وزیر شورای دولتی جمهوری خلق چین ژائو زیانگ و خانم دائی ژوئر نخست وزیر بریتانیا به نمایندگی از آنها "بیانیه مشترک" را امضا کردند. دولتها ، مسئله حاکمیت هنگ کنگ را حل کردند. طبق ماده 12 پاراگراف سوم "اعلامیه" ، جمهوری خلق چین هنگ کنگ را مطابق قانون اساسی و مطابق اصل یک کشور ، دو سیستم ، برای اطمینان از اینکه نظام سرمایه داری قبل از انتقال حاکمیت برای 50 سال بدون تغییر باقی می ماند. سیستم سوسیالیستی اجرا شده در سرزمین اصلی چین به هنگ کنگ گسترش نمی یابد و دولت SAR هنگ کنگ درجه بالایی از خودمختاری را حفظ می کند. ماده 31 "قانون اساسی جمهوری خلق چین" تصریح می کند: "دولت می تواند در صورت لزوم مناطق اداری خاصی ایجاد کند. سیستم اجرا شده در مناطق اداری خاص توسط قانون توسط کنگره ملی خلق طبق شرایط خاصی تجویز می شود." ماده 31 قانون اساسی جمهوری خلق چین اختیارات کنگره ملی خلق که در ماده 62 مقرر شده است شامل سیزدهمین مورد است: "تصمیم گیری در مورد ایجاد مناطق اداری ویژه و سیستم های آنها". پس از بازگشت هنگ کنگ ، کمیته دائمی کنگره ملی خلق پنج بار "قانون اساسی هنگ کنگ" را توضیح داده است.