HSC Physics

فیزیک، علمی که به ساختار ماده و برهمکنش‌های بین اجزای اساسی جهان قابل مشاهده می‌پردازد. در گسترده‌ترین مفهوم، فیزیک (از یونانی physikos) به تمام جنبه‌های طبیعت در هر دو سطح ماکروسکوپی و زیر میکروسکوپی مربوط می‌شود. دامنه مطالعه آن نه تنها رفتار اجسام تحت تأثیر نیروهای داده شده، بلکه ماهیت و منشاء میدان های نیروی گرانشی، الکترومغناطیسی و هسته ای را نیز در بر می گیرد. هدف نهایی آن تدوین چند اصل جامع است که همه این پدیده های متفاوت را گرد هم آورده و توضیح می دهد.

فیزیک علم پایه فیزیکی است. تا زمان‌های اخیر، فیزیک و فلسفه طبیعی به جای هم برای علمی استفاده می‌شدند که هدف آن کشف و تدوین قوانین اساسی طبیعت است. همانطور که علوم مدرن توسعه یافتند و به طور فزاینده ای تخصصی شدند، فیزیک به بخشی از علوم فیزیکی اشاره کرد که شامل نجوم، شیمی، زمین شناسی و مهندسی نمی شد. با این حال، فیزیک نقش مهمی در تمام علوم طبیعی ایفا می‌کند و همه این رشته‌ها دارای شاخه‌هایی هستند که قوانین و اندازه‌گیری‌های فیزیکی در آن‌ها تاکید ویژه‌ای دارند و نام‌هایی مانند اخترفیزیک، ژئوفیزیک، بیوفیزیک و حتی روان‌فیزیک را یدک می‌کشند. فیزیک را می توان در پایه به عنوان علم ماده، حرکت و انرژی تعریف کرد. قوانین آن معمولاً با صرفه جویی و دقت در زبان ریاضیات بیان می شود.

هر دو آزمایش، مشاهده پدیده ها در شرایطی که تا حد امکان دقیق کنترل می شوند، و تئوری، فرمول بندی یک چارچوب مفهومی یکپارچه، نقش اساسی و مکمل در پیشرفت فیزیک دارند. آزمایش‌های فیزیکی به اندازه‌گیری‌هایی منجر می‌شوند که با نتیجه پیش‌بینی‌شده توسط تئوری مقایسه می‌شوند. گفته می‌شود نظریه‌ای که نتایج آزمایش‌هایی را که برای آن قابل اجرا است به‌طور قابل اعتماد پیش‌بینی می‌کند، قانون فیزیک را در بر می‌گیرد. با این حال، اگر آزمایش بعدی آن را ضروری کند، یک قانون همیشه در معرض تغییر، جایگزینی یا محدودیت به حوزه محدودتری است.