Mesopotamian Mythology

دین بین النهرین به باورها و اعمال مذهبی تمدن های بین النهرین باستان، به ویژه سومر، اکد، آشور و بابل بین سال های 3500 قبل از میلاد تا 400 پس از میلاد اطلاق می شود که پس از آن تا حد زیادی جای خود را به مسیحیت سریانی دادند. آثار اندکی در میان جوامع آشوری در جیب‌های جدا شده از آشور تا قرن دهم پس از میلاد باقی مانده است که آخرین گواهی آن در قرن شانزدهم پس از میلاد در این منطقه یافت شده است. رشد دینی بین النهرین و فرهنگ بین النهرین به طور کلی تحت تأثیر حرکت اقوام مختلف به داخل و در سراسر منطقه، به ویژه جنوب قرار نگرفت. در عوض، دین بین النهرین یک سنت منسجم و منسجم بود که با نیازهای داخلی پیروان خود در طول هزاره های توسعه سازگار شد.

اولین جریان های پنهانی اندیشه دینی بین النهرین به اواسط هزاره چهارم قبل از میلاد برمی گردد و شامل پرستش نیروهای طبیعت به عنوان تأمین کنندگان رزق و روزی می شود. در هزاره سوم قبل از میلاد، عبادت‌ها شخصیت‌سازی شدند و به گروهی گسترده از خدایان با کارکردهای خاص تبدیل شدند. آخرین مراحل شرک بین النهرین، که در هزاره های دوم و یکم توسعه یافت، تأکید بیشتری بر دین شخصی داشت و خدایان را در یک سلسله مراتب سلطنتی با خدای ملی که رئیس پانتئون بود، ساخت. دین بین النهرین سرانجام با گسترش ادیان ایرانی در زمان امپراتوری هخامنشیان و با مسیحی شدن بین النهرین رو به زوال نهاد.

----------------------------------------سلب مسئولیت--------- -----------------------------------

من هیچ ماده ای در این برنامه ندارم، منبع را در پایین صفحات ارائه می دهم. من اساطیر بین النهرین را فقط برای کمک به مردم برای خواندن و یادگیری آسان اساطیر بین النهرین ایجاد می کنم. اگر هر یک از این مطالب خلاف حق چاپ است، لطفاً ابتدا با من تماس بگیرید :) من آنها را در اسرع وقت حذف خواهم کرد.