Phonology

آواشناسی شاخه ای از زبان شناسی است که به مطالعه سیستم های صوتی در زبان می پردازد. اصطلاح "آواشناسی" از یونانی به نام "فون" به معنای صدا و "لوگوس" به معنای علم یا مطالعه گرفته شده است. در این مطالعه، محققان نحوه سازماندهی، شناسایی و تولید صداها به زبان های مختلف در سراسر جهان را مورد مطالعه قرار دادند.

هدف اصلی مطالعه آواشناسی شناسایی و تجزیه و تحلیل تفاوت صداها در یک زبان است. هر زبان دارای یک سیستم صوتی منحصر به فرد است که از صداهای قطعه‌ای (مانند صامت‌ها و مصوت‌ها) و صداهای فرابخشی (مانند آهنگ، تاکید و طول هجا) تشکیل شده است.

در آواشناسی، آواها در زبان به واج و آلوفون تقسیم می شوند. واج ها واحدهای صوتی اصلی هستند که معنی را در یک زبان متمایز می کنند. به عنوان مثال، در زبان اندونزیایی، صداهای /p/ و /b/ واج هستند زیرا می توانند معنای کلماتی مانند "pat" و "bat" را تغییر دهند. از سوی دیگر، آلوفون ها انواعی از صدا هستند که در یک زمینه خاص رخ می دهند. برای مثال، صدای [p] در "pat" اگر در ابتدای جمله باشد، کمی متفاوت تلفظ می شود، مانند "Pat is my name."