Privacy Browser

تنها راه جلوگیری از سوء استفاده از داده ها، جلوگیری از جمع آوری آن ها در وهله اول است. مرورگر حریم خصوصی دو هدف اصلی دارد.

1. داده هایی که به اینترنت ارسال می شود را به حداقل برسانید.

2. داده های ذخیره شده در دستگاه را به حداقل برسانید.

اکثر مرورگرها در سکوت حجم عظیمی از اطلاعات را به وب سایت ها می دهند که به آنها اجازه می دهد شما را ردیابی کنند و حریم خصوصی شما را به خطر بیندازند. وب‌سایت‌ها و شبکه‌های تبلیغاتی از فناوری‌هایی مانند جاوا اسکریپت، کوکی‌ها، ذخیره‌سازی DOM، عوامل کاربر و بسیاری چیزهای دیگر برای شناسایی منحصربه‌فرد هر کاربر و ردیابی آن‌ها در بین بازدیدها و در سراسر وب استفاده می‌کنند.

در مقابل، ویژگی های حساس به حریم خصوصی به طور پیش فرض در مرورگر حریم خصوصی غیرفعال هستند. اگر یکی از این فناوری‌ها برای عملکرد صحیح وب‌سایت مورد نیاز باشد، کاربر ممکن است آن را برای همان بازدید روشن کند. یا، آنها می توانند از تنظیمات دامنه استفاده کنند تا به طور خودکار ویژگی های خاصی را هنگام ورود به یک وب سایت خاص روشن کنند و هنگام خروج دوباره آنها را خاموش کنند.

مرورگر حریم خصوصی در حال حاضر از WebView داخلی اندروید برای ارائه صفحات وب استفاده می کند. به این ترتیب، زمانی که آخرین نسخه WebView نصب شده باشد، بهترین عملکرد را دارد (به https://www.stoutner.com/privacy-browser/common-settings/webview/ مراجعه کنید). در سری 4.x، مرورگر حریم خصوصی به یک نسخه فورک شده از WebView اندروید به نام Privacy WebView تغییر می کند که ویژگی های حریم خصوصی پیشرفته را امکان پذیر می کند.

امکانات:

• مسدود کردن تبلیغات EasyList یکپارچه.

• پشتیبانی از پروکسی Tor Orbot.

• پین کردن گواهی SSL.

• واردات/صادرات تنظیمات و نشانک ها.