St Aloysius Howrah

در سال 1845 میلادی Carew، سومین وکیل آپوستولی، یک مدرسه مسکونی روز به روز به نام سمینار علمی سویس در 2 سالن کالن (در حال حاضر 2 مسقیم کوموریا جاده) هووره را باز کرد. مدرسه Serampore به تحت هدایت نمایندگان مجلس نمایندگان به حورا منتقل شد. Megirr با توجه به برخی دلایل، مدرسه در سال 1850 بسته شد.

در سال 1893 پدر Medlycott، که در Haura منصوب شد بسیار علاقه مند در راه اندازی یک مدرسه. کلیسای بزرگ برای جماعت کوچکش، تصمیم گرفت که بخشی از پناهگاه آن برای مدرسه تقسیم شود. بنابراين در سال 1894 تحت مديريت توانائی برخی از برادران مسیحی ایرلندی، مدرسه قدیمی سنت الوسیوس زنده شد. در سال 1911 پدر De Wacchter باز سنت Aloysius در سقف کلیسا. این بار شروع به عنوان "خیابان آیلایسوس یتیم خانه و مدرسه روز "با سوارکاری. مدرسه و سوارکاری اساسا با ایده غذا خوردن به کاتولیک ها فقیر و جامعه یونانی یونانی هلندی از محل، فرزندان ایمان دیگر، صرف نظر از کست، اعتقاد و یا جامعه نیز پذیرفته شد. تحت راهنمایی و همکاری متقابل مدیران مختلف و جماعت های مقدس، دفتر سحر و جادو سنت الوسیوس و مدرسه روز به عنوان یک موسسه آموزشی اولیه با ارزش های مسیحی و تعهدات اجتماعی شکوفا شد. در این زمان، در همان محل وجود داشت، یک مدرسه آزاد دیگر برای دانشمندان روز کاتولیک، به نام "St. مکتب ضعیف فرانسیس شاویر ".

در سال 1946 پدر پیتر گومز SJ (Priest Priest) این دو مکتب را به هم پیوند داد و شروع به ساختن ساختمان های بزرگ و بزرگ و اتاق های مجلل سالن کرد. در 15 اوت 1949 سنگ بنای ساختمان مدرسه توسط اسقف اعظم فردیناند پریر گذاشته شد و در ژانویه سال 1950 سال تحصیلی در ساختمان مدرسه جدید آغاز شد.

دانش آموزان برای امتحان مدرسه ابتدایی مدرک آماده شدند. اداره یاب و مدرسه سنت الیسوس، موسسات کاتولیک تحت حقوق و اختیارات مجازات اقلیت های مذهبی و زبانی با قانون اساسی هند (آیین 29 و 30) است. این مدرسه توسط اداره آموزش و پرورش بنگال غربی تحت هیئت مدیره آنگلو هندی از بنگال غربی و وابسته به شورای مدارک تحصیلی مدرسه هند، دهلی نو، شناخته شده است.

در سال 1974 این مدرسه به شورای مدرک گواهینامه مدرسه هند - دهلی نو، تحت راهنمایی امیر مایکل بجهو وابسته بود و مدرسه اولین گروه دانشجویان را برای بررسی ICSE در سال 1976 فرستاد. در سال 1992 به علت شرایط غیرقابل اجتناب یتیم خانه و شبانه روزی به خرگپور منتقل شد.