The Power of Du'a

این برنامه به طور کامل در مورد اهمیت Du'a و چگونگی انجام آن توضیح می دهد ، زیرا dua قدرتمندترین سلاح مؤمن است. این می تواند سرنوشت را تغییر دهد ، در حالی که هیچ عملی از ما هرگز نمی تواند. این جوهر ibadah یا عبادت است. با آن هرگز نمی توانیم شکست بخوریم. بدون آن هرگز نمی توانیم موفق شویم. در برنامه صحیح امور ، دوئه باید اولین و آخرین راه حل مؤمن باشد ، با تمام برنامه ها و اقدامات او در میان.

دوا در حال گفتگو با خداوند است ، خالق ، پروردگار و استاد ما ، همه داناتر ، توانا. این عمل به خودی خود از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. این بلندگوترین ، آزاد کننده ترین ، قدرتمندترین و تبدیل گفتگوهایی است که شخص همیشه می تواند داشته باشد. ما به سمت او می گوییم زیرا می دانیم که او به تنهایی می تواند رنج های ما را برداشته و مشکلات ما را حل کند. بعد از توصیف مشکلات خود در مورد خالق خود احساس آرامش می کنیم. ما بعد از برقراری ارتباط با توانا احساس قدرت می کنیم. ما رحمت او را پس از صحبت با مهربان ، در اطراف خود حس می کنیم. ما تعهد جدیدی را برای پیروی از راه او دریافت می كنیم كه تنها راه موفقیت است. ما از هر تعهد چنین احساس نعمت می کنیم.

در هر دشواری ، اولین اقدام ما همانطور که آخرین کار ماست ، دوما است. ما از خدا می خواهیم راه حل این مشکل را به ما نشان دهد. ما در پیگیری مسیری که او به ما نشان می دهد ، از او کمک می خواهیم. ما در انجام موفقیت تلاشهای خود به کمک او می خواهیم. وقتی بیمار می شویم می دانیم که بدون اراده او پزشک مناسب پیدا نمی کنیم. که بهترین پزشک ممکن است نتواند وضعیت ما را بدون دستور او تشخیص دهد. که بهترین برنامه درمانی بدون اجازه وی موفق نخواهد شد. ما برای همه اینها دوتا می کنیم. ما قبل از درخواست کمک پزشکی ، باید اوضاع را رعایت کنیم ، در حالی که ما آن را دریافت می کنیم و پس از تحویل آن. در مورد تمام دشواری های دیگری که ممکن است با آنها روبرو شویم ، همین مسئله نیز صدق می کند.

Dua جوهره ibadah است. شخصی که درگیر دوما است ، اعتقاد خود را به توحید (توحید) تأیید می کند و اعتقاد به همه خدایان دروغین را دور می کند. با هر اوصاف ، اعتقاد او به خدا رشد می کند. او از او دعا می کند و تأکید می کند که ناتوانی خود را تأیید می کند. شخصی که به طور جدی و صمیمانه درگیر دوبله است ، دقیقاً رابطه بین خود و خالق را می فهمد و با اعمال خود آن را تأیید می کند. این جوهر عبادت است! علاوه بر این ، چنین شخصی هرگز نمی تواند متکبر یا مغرور شود ، نتیجه منطقی عبادت واقعی است.