원칙적으로 헌법 전문가 회의에 의해 1979 년이란 이슬람 공화국의 헌법
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۵۸ توسط مجلس خبرگان قانون اساسی در ۱۷۷ اصل تصویب شده[۱] و همان سال به همهپرسی گذاشته شد و نتیجه آن با رأی مثبت اعلام شد. در سال ۱۳۶۸ پس از حکم سید روحالله موسوی خمینی به سید علی خامنهای[۲] رئیسجمهور وقت، اصلاحاتی در این قانون صورت پذیرفت و سمت نخستوزیری در سمت ریاست جمهور ادغام شد و سمت جدید پدیدآمده را ریاست جمهور نامیدند.[۳] این اصلاحات سه ماه پس از درگذشت سید روحالله موسوی خمینی در همهپرسیای به تصویب رسید.