Sunan Abi Dawud سنن ابى داوود

Sunan Abi Dawud adalah koleksi hadith yang disusun oleh Imam Abu Dawud Sulaiman bin al-Ash`ath as-Sijistani (rahimahullah). Ia secara meluas dianggap sebagai antara enam koleksi hadis sahih (Kutub as-Sittah) daripada Sunnah Nabi (saw). Ia terdiri daripada 5274 hadith di 43 buku.

Pengarang bio:

Abu Dawud Sulaiman bin al-Ash`ath ibn Ishaq ibn Bashir ibn Shaddad ibn `Amr ibn` Imran al-Azdi as-Sijistani lahir pada tahun 202 Hijrah di Sijistan, sebuah wilayah di Khurasan (sebuah kawasan yang meliputi bahagian-bahagian yang hadir hari itu Iran dan Afghanistan). Ia berasal dari suku Azd di Yaman.

Beliau mula perjalanan mencari hadith pada usia muda, dan mencapai Baghdad pada tahun 220 Hijrah ketika berusia 18 tahun. Beliau mengembara untuk tujuan check-out, orang yang mempunyai hadith untuk memastikan kebolehpercayaan mereka sebelum menerima riwayat-riwayat mereka. perjalanan dalam mencari ilmu membawanya melalui tanah-tanah Khurasan, Iraq, Hijaz, Syam, Mesir, dan Nishapur. Beliau bukan sahaja seorang Muhaddith, tetapi juga ahli fiqh terkemuka yang dikaji secara meluas di bawah Imam Ahmad ibn Hanbal.

The Sunan:

Apabila Imam Abu Dawud menyusun Sunannya, Ibrāhīm al-Harbi menyatakan: "Hadis itu dibuat lembut (mudah) untuk Abu Dawud seperti Hadid (besi) dibuat lembut untuk Nabi Daud (as)." Apabila Sunan dibacakan Ibn al-A`rabi, beliau berkata: "Jika seorang lelaki yang mempunyai apa-apa dengan dia kecuali kitab Allah, dan buku ini (Abu Dawud), dia akan perlu benar-benar apa-apa lagi untuk pergi bersama-sama dengan mereka."

Dalam menyusun Sunan, Imam Abu Dawud termasuk hanya mereka hadith yang jatuh di bawah topik Fiqh. Beliau dimasukkan hanya satu atau dua hadith di bawah setiap bab untuk membuat koleksi yang ringkas dan mudah untuk memperoleh fiqh.

Beliau kadang-kadang diringkaskan hadith panjang untuk keringkasan, supaya fiqh itu tidak hilang dalam riwayat panjang. Dalam Sunan, beliau termasuk beberapa hadith yang mursal dalam keadaan di mana dia tidak tahu oleh hadith yang bercanggah dengan rantai yang disambungkan. Dia tidak memasukkan hadith dari mereka yang dianggap matrūk al-Hadis (perawi yang hadith ditolak). Beliau termasuk yang munkar (tersilap atau ditolak) Hadis hanya apabila tidak ada hadis yang lain dalam topik tersebut. Dalam kes-kes itu, beliau dengan jelas menyebut bahawa hadis tersebut munkar. Beliau juga termasuk beberapa hadith lemah dalam Sunan-nya, jelas menyebut kelemahan mereka. Al Hafiz `Abdullah ibn Mandah berkata:" Abu Daud meriwayatkan rantaian lemah riwayat apabila dia tidak mencari apa-apa lagi untuk topik, kerana kepadanya, hadith-hadith lemah lebih kuat daripada pendapat manusia. "Untuk maklumat lanjut mengenai kaedah beliau dalam menyusun Sunan-nya, lihat suratnya kepada penduduk Makkah.

Menurut muridnya, Ibn Dāsah, Imam Abu Dawud berkata: "Saya telah menulis 500,000 hadith Rasul (saw) Allah, dari mana saya memilih 4800 dari hadith yang paling sahih untuk buku ini (Sunan). Daripada jumlah ini, empat hadith adalah mencukupi untuk memelihara Deen seseorang:

'Tindakan dihakimi sesuai dengan niat.

'Dan di antara keindahan Islam seseorang ialah dia meninggalkan bahawa yang tiada kena mengena dengannya.'

'Tiada seorang pun daripada anda boleh menjadi orang yang sempurna imannya sehingga dia mencintai untuk saudaranya apa yang ia cintai untuk dirinya sendiri.'

'Halal adalah jelas dan yang haram itu jelas, dan di antara kedua-dua adalah perkara-perkara yang tidak jelas. Sesiapa yang menjaga dirinya dari hal telah menyelamatkan Deen-Nya. "