সোনার তরী - রবীন্দ্রনাথ ঠাকুর

De datum van publicatie van het gouden trilogiegedicht is in 4 AD (5 BCE). Het gedicht is opgedragen aan de dichter Debendranath Sen. Veel gedichten van dit gedicht hebben een diepe connectie met het poëtische karakter van Padmapara. Het hele boek is een van de beste romantische poëziecompilaties in Bangla-poëzie.

Rabindranath Tagore [a] FRAS (Listeni / rəˈbindrəˈnɑːt ˈtɑːɡɔːr /; Bengali: [robind̪ro nat̪ʰ ʈʰakur]), ook geschreven Ravīndranātha Thākura (7 mei 1861 - 7 augustus 1941), sobriquet Gurudev, was een Bengaalse polymath die Bengaalse literatuur en muziek hervormde. Evenals Indiase kunst met contextueel modernisme in de late 19e en vroege 20e eeuw. Als auteur van Gitanjali en zijn "diep gevoelig, fris en mooi vers", werd hij de eerste niet-Europeaan die de Nobelprijs voor de Literatuur won in 1913. In vertaling werd zijn poëzie gezien als spiritueel en mercuriaal; Zijn 'elegante proza ​​en magische poëzie' blijft echter grotendeels onbekend buiten Bengalen. Soms aangeduid als "de bard van Bengalen", introduceerde Tagore nieuwe proza- en versvormen en het gebruik van spreektaal in de Bengaalse literatuur, waardoor het werd bevrijd van traditionele modellen gebaseerd op klassiek Sanskriet. Hij was van grote invloed bij het introduceren van het beste van de Indiase cultuur in het Westen en omgekeerd, en hij wordt algemeen beschouwd als de uitstekende creatieve kunstenaar van het moderne Indiase subcontinent.