৩০০ জন সাহাবীর জীবনী

হায়াতুস সাহাবা সঃ সাহাবীদের বাস্তব জীবনের নানা ঘটনা, সংগ্রাম, কষ্ট-হাসি মিশে আছে পরতে পরতে।

ইসলামের প্রাথমিক দিন থেকে শুরু করে ইসলামের বিজয় পর্যন্ত সার্বিক বর্ননা পাওয়া যায় সাহাবীদের আলোকিত জীবন

বইয়ে। হ্যরত আবু বকর রাঃ, হযরত ওমর রাঃ, হযরত ওসমান রাঃ, হযরত আলী রাঃ, হযরত মুয়াবিয়া রঃ সহ আরও অনেক সাহাবাদের ঘটনা বর্ননা করা হয়েছে এই বইতে।

দারুণ এই বইটি মূল রচনা করেছেন মুহাম্মদ ইউসুফ ছাহেব কান্ধলভী (রহঃ)।

আমরা খুব সহজে যেন পড়া যায় এই জন্য এই এপ্যটি করেছি। কিছু প্রয়োজনীয় টুলস সংযোজন করেছি। আশা করি ভালো একটা অ্যাাপ হিসেবে পাবেন এটা। আপনাদের পরামর্শ একান্ত কাম্য।

Kenmerken van de app

✓ ☆ Volledig scherm.

✓ ☆ Nachtmodus.

✓ ☆ Pin-pagina.

✓ ☆ Veeg horizontale leesmodus zoals boeken.

✓ ☆ Verticaal scrollende leesmodus.

✓ ☆ Zoeken op paginanummer.

✓ Screenshot delen op Facebook, Twitter, Whats-app en anderen die sites delen.

Hayatus Sahaba is een combinatie van verschillende gebeurtenissen uit het echte leven, strijd, ontberingen en gelach worden gemengd in kleding.

Van de vroege dagen van de islam tot de verovering van de islam, wordt het algemene leven van de metgezellen beschreven

In het boek. De verhalen van Hazrat Abu Bakr, Hazrat Omar, Hazrat Osman, Hazrat Ali, Hazrat Muawiyah en vele andere metgezellen zijn in dit boek verteld.

Dit geweldige boek is oorspronkelijk geschreven door Muhammad Yusuf Sahib Kandhalvi (RA).

Metgezellen van de profeet of aṣ-ṣaḥābah waren de discipelen en volgelingen van Mohammed die de profeet tijdens zijn leven zagen of ontmoetten en fysiek in zijn aanwezigheid waren. Al-ṣaḥābah is duidelijk meervoud; het onbepaalde enkelvoud is mannelijk صَحَابِيٌّ (ṣaḥābiyy), vrouwelijk صَحَابِيَّةٌ (ṣaḥābiyyah).

Latere geleerden aanvaardden hun getuigenis van de woorden en daden van Mohammed, de gelegenheden waarop de koran werd geopenbaard en andere verschillende belangrijke zaken van de islamitische geschiedenis en praktijk. Het getuigenis van de metgezellen, zoals het werd doorgegeven via vertrouwde ketens van vertellers (isnads), vormde de basis van de zich ontwikkelende islamitische traditie. Uit de tradities (hadith) van het leven van Mohammed en zijn metgezellen worden de islamitische manier van leven (sunnah), de gedragscode (sharia) die vereist is, en de jurisprudentie (fiqh) waarmee moslimgemeenschappen moeten worden gereguleerd, getrokken.

De twee grootste islamitische denominaties, de soennieten en sjiieten, hanteren verschillende benaderingen bij het afwegen van de waarde van de getuigenissen van de metgezellen, hebben verschillende hadith-verzamelingen en hebben daardoor verschillende opvattingen over de ṣaḥābah.

De volgende generatie moslims na de ṣaḥābah, die werd geboren nadat Mohammed stierf maar persoonlijk ten minste één ṣaḥābah kende, wordt Tābi'ūn genoemd en de generatie na hen, die minstens één Tābi 'kende, wordt tābi' al-tābi genoemd. 'in. De drie generaties vormen de salaf van de islam.

De koran, ook geromaniseerde koran of koran, is de centrale religieuze tekst van de islam, en wordt door moslims beschouwd als een openbaring van God (Allah) Het wordt algemeen beschouwd als het beste werk in de klassieke Arabische literatuur. Het is georganiseerd in 114 hoofdstukken, die uit verzen bestaan।

Moslims geloven dat de Koran mondeling werd geopenbaard door God aan de laatste profeet, Mohammed, door de aartsengel Gabriël stapsgewijs over een periode van ongeveer 23 jaar, te beginnen in de maand Ramadan, toen Mohammed 40 was; en eindigend in 632, het jaar van zijn dood. Moslims beschouwen de koran als het belangrijkste wonder van Mohammed; een bewijs van zijn profeetschap; en het hoogtepunt van een reeks goddelijke boodschappen, te beginnen met de boodschappen die aan Adam werden geopenbaard, waaronder de Tawrah (Torah), de Zabur ("Psalmen") en de Injil ("Evangelie"). Het woord Koran komt zo'n 70 keer in de tekst zelf voor, en er wordt ook gezegd dat andere namen en woorden naar de Koran verwijzen.

De koran wordt door moslims beschouwd als niet alleen goddelijk geïnspireerd, maar het letterlijke woord van God. Mohammed schreef het niet omdat hij niet wist hoe te schrijven. Volgens de overlevering dienden verschillende metgezellen van Mohammed als schriftgeleerden en noteerden ze de openbaringen. Kort na de dood van de profeet werd de koran samengesteld door de metgezellen, die delen ervan hadden opgeschreven of uit het hoofd leerden.