Beethoven's Symphony No 6

De symfonie wordt gescoord voor piccolo (alleen vierde deel), 2 fluiten, 2 hobo's, 2 klarinetten in Bes, 2 fagotten, 2 hoorns in F en Bes, 2 trompetten in C en E flat (derde, vierde en vijfde bewegingen alleen), 2 trombones (alt en tenor, alleen de vierde en vijfde bewegingen), pauken (alleen vierde deel), en strijkers.

I. Allegro ma non troppo 'Ontwaken van vrolijke gevoelens bij aankomst op het platteland.'

De symfonie begint met een kalme en vrolijke beweging beeltenis van de gevoelens van de componist als hij aankomt in het land. Het werk is in sonatevorm, en zijn motieven zijn uitgebreid ontwikkeld. Op verschillende punten Beethoven opbouwt orkestrale textuur door meerdere herhalingen van zeer korte motieven. Yvonne Frindle commentaar, [6] "de oneindige herhaling van het patroon in de natuur [is] overgebracht door middel van ritmische cellen, de onmetelijkheid door aanhoudende zuivere harmonieën."

II. Andante molto mosso 'Scène bij de beek.'

Deze beweging, met de titel van Beethoven "Door de beek," is in 12/8 meter; de sleutel is B flat major, de subdominant van de belangrijkste sleutel van het werk. De beweging is in sonatevorm. Bij de opening van de snaren spelen een motief dat duidelijk imiteert stromend water. De sectie cello is verdeeld, met slechts twee spelers spelen het stromende water toelichting op gedempte instrumenten, waarbij de resterende cello spelen meestal pizzicato notities samen met de contrabassen. De cadens van vogel noemt in het tweede deel; de beoogde soorten worden geëtiketteerd in het Duits. Klik om te vergroten. Tegen het einde van de beweging is er een cadens voor houtblazers die vogelgeluiden imiteert. Beethoven behulpzaam geïdentificeerd de vogelsoorten in de score: nachtegaal (fluit), kwartel (hobo), en de koekoek (twee klarinetten).

III. Allegro 'Merry bijeenkomst van land folk.'

Dit is een scherzo, welk land volksdansen en zwelgen verbeeldt. Het is in F majeur, terug te keren naar de belangrijkste sleutel van de symfonie. De vorm van de beweging is een gewijzigde versie van de gebruikelijke vorm voor Scherzi, in dat het trio verschijnt twee keer in plaats van slechts een keer, en de derde verschijning van het scherzo thema wordt afgekapt. Misschien om deze nogal ruime regeling tegemoet te komen, Beethoven niet de gebruikelijke interne herhalingen van het scherzo en trio markeren. Theodor Adorno identificeert dit scherzo als model voor het scherzo van Anton Bruckner. [7] De definitieve terugkeer van het thema brengt een losbandige sfeer met een sneller tempo. De beweging eindigt abrupt, wat leidt zonder pauze in het vierde deel.

IV. Allegro 'Thunder. Storm. '

Het vierde deel, in F minor, toont een hevig onweer met nauwgezette realisme, het bouwen van slechts een paar druppels regen naar een grote climax met donder, bliksem, harde wind, en de bladen van de regen. De storm uiteindelijk geeft met af en toe een donderslag nog gehoord in de verte. Er is een naadloze overgang naar het laatste deel. Deze beweging loopt parallel procedure van Mozart in zijn String Quintet in G minor K. 516 van (1787), die eveneens voorwoorden een serene slotdeel met een lange, emotioneel stormachtige introductie. [8]

Lied V. Allegretto 'Shepherd's. Blij en dankbaar gevoel na de storm. '

De finale is in F majeur en is in 6/8 tijd. De beweging is geschreven in sonatevorm rondovorm, wat betekent dat het belangrijkste thema wordt weergegeven in de tonic sleutel aan het begin van de ontwikkeling, evenals de expositie en de reprise. Net als veel klassieke finales, deze beweging benadrukt een symmetrische acht-bar thema, in dit geval neerkomt op danklied de herders '. De coda begint rustig en bouwt geleidelijk aan een extatische hoogtepunt voor het volledige orkest (minus "storm instrumenten"), met Er volgt een fervent passage suggestief van het gebed, het teken van Beethoven de eerste violen spelen zeer snel triplet tremolo op een hoge F. " pianissimo, sotto voce "; de meeste dirigenten vertragen het tempo van deze passage. Na een korte periode van nagloeien, het werk eindigt met twee nadrukkelijke F majeur akkoorden.