Grundgesetz für die Bundesrepu

De basiswet voor de Bondsrepubliek Duitsland

De grondwet voor de Bondsrepubliek Duitsland van 23 mei 1949 (in de volksmond ook de Duitse grondwet; algemeen afgekort GG, meer zelden ook GrundG) is de grondwet van Duitsland.

De Parlementaire Raad, die van september 1948 tot juni 1949 in Bonn bijeenkwam, stelde de basiswet op en keurde deze goed namens de drie westerse bezettingsmachten. Het werd door alle Duitse staatsparlementen in de drie westelijke zones aanvaard, met uitzondering van de Beierse. Er was dus geen referendum. Dit en het afzien van de aanwijzing als "grondwet" zouden het voorlopige karakter van de grondwet en de daarmee opgerichte Bondsrepubliek Duitsland moeten benadrukken. De Parlementaire Raad was van mening dat het Duitse Rijk bleef bestaan ​​en dat een nieuwe grondwet voor de hele staat daarom alleen door alle Duitsers of hun gekozen vertegenwoordigers kon worden aangenomen. Omdat de Duitsers in de Sovjetbezettingszone (SBZ) en in het Saarland niet mochten deelnemen, moest er voor een overgangsperiode een 'basiswet' worden gecreëerd als een 'voorlopige gedeeltelijke grondwet van West-Duitsland': de oorspronkelijke preambule verhoogde de wil van het Duitse volk voor nationale en staatseenheid ontstond. Het Saarland werd op 1 januari 1957 onderdeel van de Bondsrepubliek en viel daarmee onder de grondwet. Met de hereniging van Duitsland op 3 oktober 1990 werd het de grondwet van het hele Duitse volk