Hazrat Imam Hussain Life Story

Al-Ḥusayn ibn Ali ibn Abi Talib (Arabisch: الحسين ابن عبي ابن أبي طالب; 10 oktober 625 - 10 oktober 680) (3 Sha'aban AH 4 (in de oude (ingelaste) Arabische kalender) - 10 Muharram AH 61 ) (zijn naam is ook getranscribeerd als Husayn ibn 'Alī, Husain, Hussain en Hussein), was een kleinzoon van de islamitische profeet Mohammed en zoon van Ali ibn Abi Talib (de eerste sjiitische imam en de vierde Rashid-kalief van de soennitische islam ), en de dochter van Mohammed, Fatimah. Hij is een belangrijke figuur in de islam omdat hij lid was van de Bayṫ (Arabisch: بيت, Household) van Mohammed en Ahl al-Kisā '(Arabisch: أهل الكساء, People of the Cloak), en ook de derde Shia Imam.

Husayn ibn Ali werd de imam van de sjiitische islam na de dood van zijn oudere broer, Hasan ibn Ali, in 670 (AH 50 AH). De supporters van zijn vader (Arabisch: شيعة علي, Shī'aṫ 'Alī) in Kufah gaven hun loyaliteit aan hem. Husayn accepteerde het verzoek van Muawiyah niet voor de opvolging van zijn zoon, Yazid I, en beschouwde deze actie als een schending van het Hasan-Muawiya-verdrag. [8]

Toen Muawiyah in 680 na Christus stierf, weigerde Husayn om trouw te zweren aan Yazid, die net door Muawiyah was aangesteld als Oemayyaden-kalief. Hij stond op zijn legitimiteit gebaseerd op zijn eigen speciale positie als directe afstammeling van Mohammed en zijn legitieme legatarissen. Als gevolg daarvan verliet hij Medina, zijn geboortestad, om zijn toevlucht te zoeken in Mekka in AH 60. [8] [9] Daar stuurden de mensen van Kufah brieven naar hem, vroegen hem om hulp en beloofden hun trouw aan hem. Dus reisde hij naar Kufah, [8] maar op een plaats in de buurt ervan, bekend als Karbala, werd zijn karavaan onderschept door het leger van Yazid. Hij werd gedood en onthoofd in de Slag bij Karbala op 10 oktober 680 (10e van Muḥarram (Arabisch: محرم), 61 AH) door Shimr Ibn Thil-Jawshan, samen met de meeste van zijn familie en metgezellen, waaronder de zes maanden oude zoon van Husayn , Ali al-Asghar, met de vrouwen en kinderen als gevangenen meegenomen. [8] [10] De woede over de dood van Husayn werd omgezet in een strijdkreet die de legitimiteit van het Oemayyad-kalifaat ondermijnde en uiteindelijk ten val bracht door de Abbasidische revolutie.

Husayn staat hoog aangeschreven door sjiitische moslims voor het weigeren van trouw aan Yazid, [13] de Oemayyaden-kalief, omdat hij de regel van de Umayyaden onrechtvaardig achtte. [13] Het jaarlijkse monument voor hem en zijn kinderen, zijn familie en zijn metgezellen is de eerste maand in de Islamitische kalender, dat is Muharram, en de dag dat hij werd vermoord is de Ashura (tiende dag van Muharram, een dag van rouw om Shi'i-moslims ). Zijn actie bij Karbala voedde de latere Shia-bewegingen. [12] Het martelaarschap van Husayn was doorslaggevend bij het vormgeven van de islamitische en sjiitische geschiedenis. De timing van het leven en het martelaarschap van de imam waren cruciaal zoals ze waren in een van de meest uitdagende periodes van de 7e eeuw. Gedurende deze tijd heerste onderdrukking door de Oemayyaden, en de houding die de imam en zijn volgelingen innamen, werd een symbool van weerstand die toekomstige opstanden tegen onderdrukkers inspireerde.

Familie

Ḥusayn ibn 'Alī

(Salafisten eren eer in plaats van hem te vereren).

Belangrijk heiligdom Imam Husayn-schrijn, Karbala, Irak

Hoofdartikelen: Stamboom van Husayn ibn Ali en dochters van Husayn ibn Ali

Husayn's grootmoeder van moederszijde was Khadijah bint Khuwaylid, en zijn grootouders van vaders kant waren Abu Talib en Fatimah bint Asad. Husayn en Hasan werden door Mohammed beschouwd als zijn eigen zonen vanwege zijn liefde voor hen en omdat zij de zonen waren van zijn dochter Fatima en hij beschouwde haar kinderen als zijn eigen kinderen en afstammelingen. Hij zei: "De kinderen van elke moeder worden in verband gebracht met hun vader, behalve de kinderen van Fatima, want ik ben hun vader en afstammeling". De nakomelingen van Fatima zijn dus afstammelingen van Mohammed en een deel van zijn Bayt.

Kinderen:

    Ali Zayn al-'Ābidīn (Arabisch: زين العابدين, "Versiering van de aanbidders") (b.AH 36)

    Sakinah (geboren AH 38), (Moeder: Shahr Banu)

    Ali al-Akbar (b.AH 42)

    Fatimah as-Sughra (overleden AH 45) (Moeder: Layla)

    Sukaynah (geboren AH 56)

    Ali al-Asghar (geboren AH 60) (Moeder: Rubab)

Van Wikipedia, de gratis encyclopedie