History of Inca Empire

Inca-rijk

Het Incarijk, ook bekend als het Incarijk en het Inkarijk, was het grootste rijk in pre-Columbiaans Amerika.[3] De politieke en administratieve structuur "was de meest geavanceerde die gevonden werd onder inheemse volkeren" in Amerika.[4] Het administratieve, politieke en militaire centrum van het rijk bevond zich in Cusco in het huidige Peru. De Inca-beschaving ontstond ergens in het begin van de 13e eeuw in de hooglanden van Peru. Het laatste bolwerk werd in 1572 door de Spanjaarden veroverd.

Van 1438 tot 1533 namen de Inca's een groot deel van het westen van Zuid-Amerika op, gecentreerd op het Andesgebergte, met behulp van onder meer verovering en vreedzame assimilatie. Op zijn grootst sloot het rijk zich aan bij Peru, grote delen van het moderne Ecuador, het westen en zuiden van centraal Bolivia, het noordwesten van Argentinië, het noorden en midden van Chili en een klein deel van het zuidwesten van Colombia tot een staat die vergelijkbaar is met de historische rijken van Eurazië. De officiële taal was Quechua.[5] Veel lokale vormen van aanbidding bleven bestaan ​​in het rijk, de meeste met betrekking tot de lokale heilige Huacas, maar de Inca-leiders moedigden de zonneaanbidding van Inti - hun zonnegod - aan en legden haar soevereiniteit op boven andere culten zoals die van Pachamama.[6] De Inca's beschouwden hun koning, de Sapa Inca, als de 'zoon van de zon'.[7]