History of Inca Empire

Imperium Inków

Imperium Inków, znane również jako Imperium Inków i Imperium Inków, było największym imperium w Ameryce prekolumbijskiej. Jego struktura polityczna i administracyjna „była najbardziej wyrafinowaną wśród rdzennych ludów” w obu Amerykach.[4] Administracyjne, polityczne i wojskowe centrum imperium znajdowało się w Cusco we współczesnym Peru. Cywilizacja Inków powstała na wyżynach Peru na początku XIII wieku. Jego ostatnia warownia została zdobyta przez Hiszpanów w 1572 roku.

W latach 1438-1533 Inkowie włączyli dużą część zachodniej Ameryki Południowej, skupionej w Andach, stosując między innymi podboje i pokojową asymilację. Największe imperium połączyło Peru, dużą część współczesnego Ekwadoru, zachodnią i południowo środkową Boliwię, północno-zachodnią Argentynę, północne i środkowe Chile oraz niewielką część południowo-zachodniej Kolumbii w państwo porównywalne z historycznymi imperiami Eurazji. Jej językiem urzędowym był keczua[5]. W imperium utrzymywało się wiele lokalnych form kultu, większość z nich dotyczyła lokalnych świętych Huacas, ale przywódcy Inków zachęcali do kultu słońca Inti – ich boga słońca – i narzucali jego suwerenność nad innymi kultami, takimi jak kult Pachamamy. Inkowie uważali, że ich król, Sapa Inca, jest „synem słońca”[7].