Satanism - History

Satanisme

Satanisme is een groep ideologische en filosofische overtuigingen gebaseerd op Satan. Hoewel er verschillende historische precedenten bestaan, begon de hedendaagse religieuze praktijk van satanisme met de oprichting van de atheïstische Kerk van Satan door Anton LaVey in de Verenigde Staten in 1966. Vóór die tijd bestond satanisme voornamelijk als onderwerp van beschuldigingen door verschillende christelijke groeperingen jegens waargenomen ideologische tegenstanders in plaats van een eigen identiteit of een uitgesproken religieus geloof. Satanisme en het concept van Satan worden ook door kunstenaars en entertainers gebruikt voor symbolische expressie.

Beschuldigingen dat verschillende groepen satanisme beoefenen (in een 'duivelsaanbidding'-interpretatie) zijn gedurende een groot deel van de christelijke geschiedenis geuit. Tijdens de middeleeuwen beweerde de inquisitie onder leiding van de katholieke kerk dat verschillende ketterse christelijke sekten en groepen, zoals de Tempeliers en de Katharen, geheime satanische rituelen uitvoerden. In de daaropvolgende vroegmoderne tijd resulteerde het geloof in een wijdverbreide satanische samenzwering van heksen in massaprocessen tegen vermeende heksen in heel Europa en de Noord-Amerikaanse koloniën. Tussen de 18e en 20e eeuw werden er in het christendom nog steeds beschuldigingen geuit dat er satanische samenzweringen actief waren en dat er achter gebeurtenissen als de ontwikkeling van het protestantisme (en omgekeerd de protestantse bewering dat de paus de antichrist was) en de Franse Revolutie werd geuit. Het idee van een enorme satanische samenzwering bereikte nieuwe hoogten met de invloedrijke Taxil-hoax van Frankrijk in de jaren 1890, die beweerde dat de Vrijmetselarij Satan, Lucifer en/of Baphomet aanbad in hun rituelen. In de jaren tachtig en negentig verspreidde de hysterie van satanisch ritueel misbruik zich door de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, uit angst dat groepen satanisten tijdens hun rituelen regelmatig kinderen seksueel misbruikten en vermoordden. In de meeste van deze gevallen was er geen ondersteunend bewijs dat degenen die van satanisme werden beschuldigd beoefenaars van een satanische religie waren, of zich schuldig maakten aan de beschuldigingen die tegen hen werden geuit.

Sinds de 19e eeuw zijn er verschillende kleine religieuze groeperingen ontstaan ​​die zich identificeren als satanistisch of satanische iconografie gebruiken. De satanistische groepen die na de jaren zestig verschenen zijn zeer divers, maar kunnen worden onderverdeeld in theïstisch satanisme en atheïstisch satanisme. Degenen die Satan als een bovennatuurlijke godheid vereren, beschouwen hem niet als almachtig, maar eerder als een patriarch. Atheïstische satanisten beschouwen Satan als een symbool van bepaalde menselijke eigenschappen, maar niet ontologisch reëel. Sinds de oprichting in 2012 heeft The Satanic Temple wereldwijd honderdduizenden niet-theïstische leden aangetrokken.

Hedendaags religieus satanisme is overwegend een Amerikaans fenomeen; de ideeën die zich elders verspreiden zijn een gevolg van de mondialisering en het internet. Het internet heeft communicatie tussen groepen mogelijk gemaakt en is ook het belangrijkste strijdtoneel voor satanistische geschillen. Het satanisme begon Midden- en Oost-Europa te bereiken in de jaren negentig – in de tijd met de val van het communistische blok – en het meest opvallend in Polen en Litouwen, overwegend rooms-katholieke landen.