Taimoor Nama

Timur, of Tamerlane of Tamburlaine, (geboren 1336, Kesh, nabij Samarkand, Transoxania - overleden 19 februari 1405, Otrar, nabij Chimkent), Turkse veroveraar van het islamitische geloof wiens veroveringen reikten van India en Rusland tot aan de Middellandse Zee. Timur nam deel aan campagnes in Transoxanië met Chagatai, een afstammeling van Genghis Khan. (Timur Lenk, of Tamerlane, betekent "Timur de Lamme", een weerspiegeling van de gevechtswonden die hij opliep.) Door machinaties en verraad nam hij Transoxanië over en riep zichzelf uit tot de hersteller van het Mongoolse rijk. In de jaren 1380 begon hij zijn verovering van Iran (Perzië), het nemen van Khorāsān en Oost-Iran in 1383-85 en West-Iran voor zover Mesopotamië en Georgië in 1386-94. Hij bezette Moskou een jaar lang. Toen in Iran opstanden uitbraken, onderdrukte hij ze meedogenloos en vermoordde hij de bevolking van hele steden. In 1398 viel hij India binnen en liet een spoor van bloedbad achter. Vervolgens marcheerde hij naar Damascus en Bagdad, deporteerde de ambachtslieden van eerstgenoemde naar Samarkand en vernietigde alle monumenten van laatstgenoemde. In 1404 bereidde hij zich voor om naar China te marcheren, maar stierf vroeg in de mars. Hoewel Timur ernaar streefde om van Samarkand de mooiste stad van Azië te maken, was hij zelf liever altijd onderweg. Zijn meest blijvende gedenktekens zijn de architecturale monumenten van Samarkand en de dynastie die hij stichtte, waaronder Samarkand een centrum van wetenschap en wetenschap werd.