Toni Braxton songs

Toni Braxton combineert vuur en finesse en heeft een brede aantrekkingskracht uitgeoefend gedurende een carrière die bezaaid is met Top Tien pop- en R&B/hiphop-hits, multi-platina-certificeringen en grote onderscheidingen. Bezield genoeg voor R&B-publiek en toch soepel genoeg voor volwassen hedendaagse speellijsten, verfijnd genoeg voor volwassenen maar zwoel genoeg voor jongere luisteraars, en even bedreven in diepbedroefd en verleidelijk materiaal, Braxton maakte haar solodebuut op volle kracht tijdens de vroege jaren '90. Haar eerste twee albums, Toni Braxton (1993) en Secrets (1996), werden beide acht keer platina, vergezeld van een reeks hitsingles met onder meer 'Un-break My Heart', dat tot de langstlopende nummer één behoort. hits uit het rocktijdperk. Elk van haar volgende albums is behandeld als een gebeurtenis, of het nu een korte of langere pauze in de studioactiviteit is geweest. Ze debuteerden regelmatig in de Top Tien, met als hoogtepunt Love, Marriage & Divorce (2014), een reeks duetten met langdurige medewerker Babyface, waardoor ze een van de weinige artiesten was die in elk van de drie decennia Grammy Awards ontving. Van "Love Shoulda Brought You Home" tot haar eerste single van de jaren 2020, "Do It", beslaan Braxtons Top Tien R&B/hiphop-hits een vergelijkbare tijdsduur. Die laatste verscheen op haar eerste album voor Island, Spell My Name (2020).

Toni Michele Braxton werd geboren in Severn, Maryland, op 7 oktober 1968. De dochter van een dominee, ze groeide grotendeels op in het strikte apostolische geloof. Aangemoedigd door hun moeder, een operazangeres, begonnen Braxton en haar vier zussen als meisjes in de kerk te zingen. Hoewel gospel de enige muziek was die in het huishouden was toegestaan, keken de meisjes vaak naar Soul Train als hun ouders gingen winkelen. Braxtons ouders bekeerden zich later tot een ander geloof en versoepelden hun beperkingen op seculiere muziek enigszins, waardoor Braxton meer speelruimte kreeg om haar vocale stijl te ontwikkelen. Vanwege haar hese stem gebruikte ze vaak zangers als Luther Vandross, Stevie Wonder en Michael McDonald als modellen, evenals Chaka Khan. Braxton had enig succes in het lokale talentenjachtcircuit, bleef zingen met haar zussen en studeerde na de middelbare school om muziekleraar te worden. Ze stopte echter al snel met studeren nadat ze werd ontdekt terwijl ze voor zichzelf zong bij een tankstation door songwriter Bill Pettaway (die co-auteur was van Milli Vanilli's "Girl You Know It's True"). Met de hulp van Pettaway tekenden Braxton en haar zussen in 1990 bij Arista Records als een groep die simpelweg de Braxtons werd genoemd.

Boomerang [Originele soundtrack]The Braxtons brachten in 1990 een single uit genaamd "The Good Life", en hoewel het geen hit was, trok het de aandacht van LA Reid en Babyface, het gloeiend hete songwriting/productieteam dat net was gevormd hun eigen label, LaFace (dat werd geassocieerd met Arista). Braxton werd de eerste vrouwelijke artiest die in 1991 bij LaFace tekende, en het jaar daarop werd ze voorgesteld aan het luisterende publiek met een spraakmakende verschijning op de soundtrack van Eddie Murphy's Boomerang. Niet alleen werd haar solo-snit "Love Shoulda Brought You Home" een substantiële pop- en R&B-hit, maar ze deed ook een duet met Babyface zelf op "Give U My Heart". De verwachtingen voor Braxtons eerste album waren hooggespannen, en toen haar gelijknamige solodebuut in 1993 werd uitgebracht, was het een groot succes en klom naar nummer één in zowel de pop- als de R&B-hitlijsten. Het werd hit na hit, waaronder nog drie Top Tien-singles in "Another Sad Love Song", "Breathe Again" en "You Mean the World to Me", plus de dubbelzijdige R&B-hit "I Belong to You"/ "Hoeveel manieren." Toni Braxtons populariteit duurde tot ver in 1995. Tegen die tijd had Braxton Grammy's gescoord voor Best New Artist en Best Female R&B Vocal ("Another Sad Love Song"), en behaalde nog een overwinning in de laatste categorie voor "Breathe Again". "