Сон смешного человека

Samotny młodzieniec, którego otoczenie od najmłodszych lat uważa za zabawnego ekscentryka, postanawia się zastrzelić z powodu pomysłu, który w nim zadomowił. Ale sumienie z powodu nikczemnego czynu, którego się dopuścił, nie daje spokoju. W zamyśleniu, już przed rewolwerem, bohater zasypia. We śnie widzi świat, który wygląda dokładnie jak Ziemia, ale w którym wszystko jest idealne: nie ma złości, zazdrości, zazdrości, kradzieży. Ziemia była ideałem we wszystkim. Stopniowo na jego oczach świat ten zamienia się w świat upadły, tak jak na Ziemi, a przyczyną tego upadku okazuje się bohater opowieści. Bohater budzi się jako zupełnie inny człowiek ze świadomością, że lepiej zasiać miłość i dobro w niedoskonałym świecie niż odwrotnie.