رواية الشياطين دوستويفسكي

Fiodor Michajłowicz Dostojewski jest rosyjskim powieściopisarzem, dziennikarzem i filozofem. Jest jednym z najbardziej znanych pisarzy i autorów na całym świecie. Jego powieści zawierają głębokie zrozumienie ludzkiej psychiki i dostarczają wnikliwej analizy stanu politycznego, społecznego i duchowego Rosji w XIX wieku i poruszają różnorodne tematy filozoficzne i religijne.

Wielki pisarz rosyjski Fiodor Dostojewski słynął z szerokiej gamy najlepszych powieści natury ludzkiej, łączących wartość literacką z wartością estetyczną, i potrafił zagłębić się w nich w tajemnice ludzkiej duszy i opisać jej przemiany między transcendencją ku cnota i popadnięcie w występek, między wiarą a ateizmem itd. Urokliwy styl literacki, który przyciąga czytelników.

Jego prace zostały przetłumaczone na wiele języków, a jej idee i postacie stały się częścią duchowego dziedzictwa ludzkości. Najcenniejszą rzeczą w jego dziedzictwie są jego powieści. Szczególnie znane na świecie były dwie powieści - Zbrodnia i kara - Bracia Karamazow, które w pełni wyrażały filozofię pisarza.

O Fiodorze Dostojewskim:

Urodził się w 1821 r. i był drugim dzieckiem Michaiła i Marii Dostojewskich, jego ojciec był chirurgiem w Szpitalu Maryjskim dla Ubogich, dopóki nie przeszedł na emeryturę i został alkoholikiem.

Ogromny wpływ wywarł na niego pobyt ojca w Szpitalu Maryjskim, położonym w najgorszych dzielnicach Moskwy, gdy błąkał się tam wśród ubogich i był świadkiem nędzy, w której żyli. jego późniejsze pisma, ponieważ bohaterowie jego powieści słynęli z nędzy i nędzy.

Cieszył się i nadal cieszy szeroką międzynarodową sławą, a jego prace zostały przetłumaczone na wiele języków, a bohaterowie jego powieści zamienili się w rosyjskie dziedzictwo, z którego jest dumny.

Pracował jako porucznik inżynier i zaczął publikować swoje powieści, i złożył rezygnację z zajmowanego stanowiska, gdy poczuł, że jego kariera wojskowa może stanowić zagrożenie dla jego kariery literackiej, zwłaszcza że znalazł się w centrum literackim, a jego prace zaczęły pojawiają się i rozkwitają.

Jego stan zdrowia pogorszył się w 1877 r., ponieważ w tym okresie cierpiał na epilepsję i miał silne drgawki iw tym czasie pisał swoje wspomnienia.

Fiodor Dostojewski zmarł w 1881 roku na swoją chorobę, a na jego grobie wyryto cytat z Ewangelii Jana: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, jeśli ziarno pszenicy nie wpadnie w ziemię i nie wyrośnie, pozostaje samo ale jeśli umrze, przynosi obfite owoce”.