আল হিদায়া | Al Hidaya

আল হিদায়া - হানাফী ফিকহের বিখ্যাত প্রামান্য গ্র

আল হিদায়া নামাজ ও দোয়া শিক্ষা এবং বিভিন্ন মাসালা মাসায়েল ও ইসলামের বিধি বিধান বিষয়ক পরিপূর্ন বই।

এটি প্রকাশ করেছে ইসলামিক ফাউন্ডেশন বাংলাদেশ।প্রতিদিন পড়ার উপযোগী একটি বই।

আমরা খুব সহজে যেন পড়া যায় এই জন্য এই এপ্যটি করেছি। কিছু প্রয়োজনীয় টুলস সংযোজন করেছি। আশা করি ভালো একটা অ্যাাপ হিসেবে পাবেন এটা। আপনাদের পরামর্শ একান্ত কাম্য।

Funkcje aplikacji

✓ ☆ Tryb pełnego ekranu.

✓ ☆ Tryb nocny.

✓ ☆ Strona przypinania.

✓ ☆ Tryb czytania w poziomie, jak książki.

✓ ☆ Tryb czytania z przewijaniem w pionie.

✓ ☆ Szukaj według numeru strony.

✓ ☆ Udostępnianie zrzutów ekranu na Facebooku, Twitterze, WhatsApp i innych witrynach udostępniających.

Al-Hidaya to kompletna książka o nauczaniu modlitw i doa oraz różnych masala masayel i reguł islamu.

Został opublikowany przez Islamic Foundation Bangladesh. To książka, którą warto czytać każdego dnia.

Koran, również zlatynizowany Koran lub Koran, jest głównym tekstem religijnym islamu, uważanym przez muzułmanów za objawienie od Boga (Allaha) i jest powszechnie uważany za najlepsze dzieło w klasycznej literaturze arabskiej. Jest podzielony na 114 rozdziałów, które składają się z wersetów.

Muzułmanie wierzą, że Koran został ustnie objawiony przez Boga ostatniemu prorokowi, Mahometowi, za pośrednictwem archanioła Gabriela, stopniowo przez okres około 23 lat, począwszy od miesiąca Ramadan, kiedy Mahomet miał 40 lat; a kończąc w 632 roku, roku jego śmierci. Muzułmanie uważają Koran za najważniejszy cud Mahometa; dowód jego proroctwa; i kulminacja serii boskich przesłań, począwszy od tych objawionych Adamowi, w tym Tawrah (Torę), Zabur („Psalmy”) i Injil („Ewangelia”). Słowo „Koran” występuje około 70 razy w samym tekście, a inne nazwy i słowa również odnoszą się do Koranu.

Muzułmanie uważają Koran nie tylko za natchnione przez Boga, ale za dosłowne słowo Boże. Muhammad nie napisał go, ponieważ nie umiał pisać. Zgodnie z tradycją kilku towarzyszy Mahometa służyło jako skrybowie, rejestrując objawienia. Wkrótce po śmierci proroka Koran został skompilowany przez towarzyszy, którzy zapisali lub zapamiętali jego części. Kalif Uthman ustanowił standardową wersję, znaną obecnie jako kodeks Uthmanic, która jest powszechnie uważana za archetyp znanego dziś Koranu. Istnieją jednak warianty odczytania, z przeważnie niewielkimi różnicami w znaczeniu.

Koran zakłada znajomość głównych narracji przytoczonych w pismach biblijnych i apokryficznych. Podsumowuje niektóre, szczegółowo omawia inne, aw niektórych przypadkach przedstawia alternatywne relacje i interpretacje wydarzeń. Koran określa się jako księgę wskazówek dla ludzkości (2: 185). Czasami oferuje szczegółowe opisy konkretnych wydarzeń historycznych i często podkreśla moralne znaczenie wydarzenia nad jego sekwencją narracyjną. Uzupełnieniem Koranu o wyjaśnienia niektórych tajemniczych narracji Koranu i orzeczeń, które stanowią również podstawę szariatu (prawa islamskiego) w większości wyznań islamu, są hadisy - ustne i pisemne tradycje opisujące słowa i czyny Mahometa. Podczas modlitw Koran jest recytowany tylko po arabsku, a ktoś, kto zapamiętał cały Koran, jest nazywany hafizem („zapamiętujący”). Ayah (werset Koranu) jest czasami recytowany ze specjalnym rodzajem wymowy zarezerwowanym do tego celu, zwanym tajwid. W miesiącu Ramadan muzułmanie zazwyczaj kończą recytację całego Koranu podczas modlitw w tarawih. Aby ekstrapolować znaczenie konkretnego wersetu Koranu, większość muzułmanów polega na egzegezie lub komentarzu (tafsir).