Daily Jewish Prayers

Modlitwa żydowska to recytacja modlitwy będąca częścią przestrzegania judaizmu rabinicznego. Modlitwy te, często z instrukcjami i komentarzami, można znaleźć w Siddur, tradycyjnym żydowskim modlitewniku.

Modlitwa jako „służba serca” jest w zasadzie przykazaniem opartym na Torze. Jest to obowiązkowe dla żydowskich kobiet i mężczyzn. Jednakże rabiniczny wymóg odmawiania określonego tekstu modlitwy rozróżnia mężczyzn i kobiety: żydowscy mężczyźni są zobowiązani do odmawiania trzech modlitw dziennie w określonych przedziałach czasowych (zmanim), podczas gdy według wielu podejść kobiety mają obowiązek modlić się tylko raz lub dwa razy dziennie i może nie być wymagane recytowanie określonego tekstu.

Liturgia żydowska to szeroka kategoria czynności, które Żydzi wykonują, aby wzywać Boga. Obejmuje recytowanie, śpiewanie lub śpiewanie tekstów; używanie przedmiotów rytualnych i noszenie szat rytualnych; wykonywanie choreograficznych czynności i gestów fizycznych; i odmawianie błogosławieństw. Chociaż liturgia żydowska obejmuje znacznie więcej niż tylko recytowane teksty, same teksty dostarczają cennego sposobu zrozumienia, na czym polega żydowska modlitwa i kult.

Liturgię żydowską można podzielić na trzy główne kategorie: modlitwy, błogosławieństwa i rytuały.

Modlitwy odmawiane są codziennie i mają specyficzną strukturę.

- Błogosławieństwa odmawia się przy niektórych okazjach, podczas jedzenia lub podczas wykonywania przykazań, np. zapalania świec przed szabatem.

- Rytuały to szczególne czynności, takie jak seder paschalny czy odkupienie pierworodnego dziecka (pidyon haben).

- Liturgia żydowska stale równoważy wzajemne oddziaływanie między używaniem ustalonych tekstów (keva) a tworzeniem osobiście znaczącej, szczerej interakcji z Bogiem, która odzwierciedla intencję (kavana) modlącego się.

Szema to jedna z najważniejszych modlitw żydowskich w tradycji żydowskiej, odmawiana dwa razy dziennie jako wyznanie wiary w jedność Boga i jako przypomnienie głównych nauk wiary żydowskiej. Można je znaleźć w Torze, szczególnie w Księdze Powtórzonego Prawa (6:4-9), i często jest uważane za żydowskie „wyznanie wiary”. Tradycyjnie modlitwę odmawia się stojąc i zakrywając oczy prawą ręką.