Daily Jewish Prayers

คำอธิษฐานของชาวยิวเป็นการท่องคำอธิษฐานซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการปฏิบัติตามศาสนายิวของแรบบินิก คำอธิษฐานเหล่านี้มักมีคำแนะนำและคำอธิบายอยู่ใน Siddur ซึ่งเป็นหนังสือสวดมนต์แบบดั้งเดิมของชาวยิว

การอธิษฐานในฐานะที่เป็น "การรับใช้หัวใจ" ถือเป็นบัญญัติตามโตราห์โดยหลักการแล้ว เป็นข้อบังคับสำหรับผู้หญิงและผู้ชายชาวยิว อย่างไรก็ตาม ข้อกำหนดของแรบบินิกในการท่องบทสวดมนต์เฉพาะเจาะจงนั้นสร้างความแตกต่างระหว่างชายและหญิง: ผู้ชายชาวยิวมีหน้าที่อ่านบทอธิษฐานสามครั้งในแต่ละวันภายในช่วงเวลาที่กำหนด (zmanim) ในขณะที่ตามหลายวิธี ผู้หญิงจะต้องอธิษฐานเพียงครั้งเดียวเท่านั้น หรือวันละสองครั้ง และอาจไม่จำเป็นต้องอ่านข้อความใดโดยเฉพาะ

พิธีสวดของชาวยิวเป็นกิจกรรมประเภทกว้างๆ ที่ชาวยิวทำเพื่อวิงวอนพระเจ้า ซึ่งรวมถึงการท่องบทสวดหรือร้องเพลง การใช้วัตถุพิธีกรรมและการสวมชุดพิธีกรรม การแสดงท่าทางและท่าทางการออกแบบท่าเต้น และกล่าวคำอวยพร แม้ว่าพิธีสวดของชาวยิวจะมีมากกว่าแค่ตำราที่ท่อง แต่ตัวบทเองก็เป็นวิธีอันทรงคุณค่าในการทำความเข้าใจว่าคำอธิษฐานและการนมัสการของชาวยิวเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร

พิธีสวดของชาวยิวสามารถแบ่งออกได้เป็นสามประเภทหลัก: การสวดมนต์ การอวยพร และพิธีกรรม

มีการสวดบทสวดมนต์ทุกวันและมีโครงสร้างเฉพาะ

- จะมีการกล่าวคำอวยพรในบางโอกาส เมื่อรับประทานอาหาร หรือเมื่อปฏิบัติตามพระบัญญัติ เช่น การจุดเทียนก่อนวันสะบาโต

- พิธีกรรมเป็นกิจกรรมเฉพาะ เช่น การฝังปัสกา หรือการไถ่บุตรหัวปี (ปิดยอน ฮาเบน)

- พิธีสวดของชาวยิวสร้างสมดุลระหว่างการใช้ข้อความคงที่ (เควา) และสร้างปฏิสัมพันธ์ที่มีความหมายเป็นการส่วนตัวและจริงใจกับพระเจ้า ซึ่งสะท้อนถึงความตั้งใจ (คาวานา) ของผู้สวดมนต์

เชมาเป็นหนึ่งในคำอธิษฐานที่สำคัญที่สุดของชาวยิวในประเพณีของชาวยิว โดยท่องวันละสองครั้งเพื่อประกาศศรัทธาในความเป็นหนึ่งเดียวของพระเจ้าและเป็นเครื่องเตือนใจถึงคำสอนสำคัญของความเชื่อของชาวยิว มีอยู่ในโตราห์ โดยเฉพาะในหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ (6:4-9) และมักถูกมองว่าเป็น "หลักความเชื่อ" ของชาวยิว ประเพณีการสวดมนต์จะสวดขณะยืนและปิดตาด้วยมือขวา