History of Norway

Norwegia

Historia Norwegii miały wpływ na nadzwyczajnym stopniu przez tereny i klimat tego regionu. Około 10.000 pne, po ustąpieniu wielkich pokryw lodowych śródlądowych, najwcześniejsze mieszkańcy migracji na północ na terytorium, które jest teraz w Norwegii. Podróżowali stale północnym wzdłuż obszarów przybrzeżnych, ogrzewa przez Golfsztrom, gdzie życie było bardziej znośne. Aby przeżyć, że połowu i polowania renifery (i inne zdobycz). Między 5000 pne a 4000 pne najwcześniejsze osadnictwo rolne pojawiła się wokół Oslofjordu. Stopniowo między 1500 pne a 500 pne, te osady rolnicze rozłożone na południowych obszarach Norwegii - podczas gdy mieszkańcy północnych regionach nadal polowanie i ryby.

Okres neolitu rozpoczął 4000 pne. Okres migracji spowodowane pierwszych wodzów, by przejąć kontrolę i pierwsze ochronne, które zostaną wykonane. Od ostatnich dekadach wieku 8 Norwegowie zaczęli rozszerza morzami na Wyspach Brytyjskich, a później Islandii i Grenlandii. Viking Age widział również zjednoczenie kraju. Chrystianizacja miała miejsce podczas 11. wieku i stał się archidiecezja Nidaros. Populacja szybko rozszerzył aż 1349 (Oslo: 3,000; Bergen: 7000; Trondheim: 4000) [potrzebne źródło], kiedy to został zmniejszony o połowę Czarnej Śmierci i kolejnych plag. Bergen stał się głównym portem handlowym, kontrolowane przez Hanzy. Norwegia weszła do Unii Kalmar z Danii i Szwecji w 1397 roku.

Po Szwecja opuścił unii w 1523 roku, Norwegia stała się młodszym partnerem w Danii i Norwegii. Reformacja został wprowadzony w 1537 roku i absolutna monarchia nałożone w 1661 roku W 1814 roku, Norwegia zostało scedowane na króla Szwecji przez Traktat z Kilonii. Norwegia ogłosiła niepodległość i przyjęła konstytucję. Jednak żadne obce mocarstwa uznały niepodległość norweską ale wspierał popyt na szwedzki Norwegia zgodne z traktatem Kiel. Po krótkiej wojnie ze Szwecją, kraje zawarły konwencję z mchu, w którym Norwegia zaakceptowane unii personalnej ze Szwecją, utrzymując swoją konstytucję, Storting i oddzielne instytucje, z wyjątkiem służby zagranicznej. Związek został oficjalnie ustanowiony po niezwykłym Storting przyjął niezbędne poprawki do konstytucji i wybrany Karol XIII Szwecji jako król Norwegii w dniu 4 listopada 1814 r.

Industrializacja rozpoczęła się w 1840 roku, a od 1860 roku na dużą skalę emigracji do Ameryki Północnej odbyła. W 1884 król mianował Johan Sverdrup jako premiera, ustanawiając tym samym parlamentaryzm. Związek rozpuszczono w Szwecji w 1905 roku od 1880 do 1920, jak Norwegians Roald Amundsenem i Fridtjof Nansenem przeprowadzono szereg ważnych wypraw polarnych.