Dźwięki konia

Koń jest udomowionym ssakiem kopytnym. Należy do rodziny taksonomicznej Equidae i jest jednym z dwóch istniejących podgatunków Equus ferus. Koń ewoluował w ciągu ostatnich 45 do 55 milionów lat z małego wielopalczastego stworzenia, Eohippus, do dzisiejszego dużego jednopalczastego zwierzęcia. Ludzie zaczęli udomowić konie około 4000 lat p.n.e., a uważa się, że ich udomowienie rozprzestrzeniło się szeroko do 3000 p.n.e. Konie są udomowione w podgatunku Cabalus, chociaż niektóre udomowione populacje żyją na wolności jako dzikie konie. Te dzikie grupy nie są prawdziwymi dzikimi końmi, ponieważ tym terminem określa się konie, które nigdy nie zostały udomowione. Istnieje obszerne specjalistyczne słownictwo używane do opisywania pojęć związanych z końmi, obejmujące wszystko, od anatomii po etapy życia, wielkość, kolory, znaczenia, rasy, ruch i zachowanie.

Konie są przystosowane do biegania, co pozwala im na szybką ucieczkę przed drapieżnikami, mają doskonałe wyczucie równowagi i silną reakcję walki lub ucieczki. Z tą potrzebą ucieczki przed drapieżnikami na wolności wiąże się niezwykła cecha: konie potrafią spać stojąc i leżąc, przy czym młodsze konie śpią znacznie częściej niż dorośli. Konie żeńskie, zwane klaczami, niosą młode przez około 11 miesięcy, a młody koń, zwany źrebakiem, może stać i biegać zaraz po urodzeniu. Większość udomowionych koni zaczyna trenować na oklep lub w zaprzęgu w wieku od dwóch do czterech lat. Osiągają pełny dorosły wzrost w wieku pięciu lat i mają średnią długość życia od 25 do 30 lat.