Nazism History

Nazizm (NA(H)T-siz-əm; także nazizm), potoczna nazwa w języku angielskim dla narodowego socjalizmu (niem. Partia nazistowska (NSDAP) w nazistowskich Niemczech. Podczas dojścia Hitlera do władzy w Europie lat 30. XX wieku często nazywano go hitleryzmem ( niem . Hitlerfaschismus ). Później pokrewny termin „neonazizm” odnosi się do innych skrajnie prawicowych grup o podobnych ideach, które powstały po drugiej wojnie światowej.

Nazizm jest formą faszyzmu, z pogardą dla liberalnej demokracji i systemu parlamentarnego. Zawiera w sobie dyktaturę, żarliwy antysemityzm, antykomunizm, antyslawizm, naukowy rasizm, białą supremację, darwinizm społeczny i eugenikę. Jego skrajny nacjonalizm wywodzi się z pan-germanizmu i etno-nacjonalistycznego neopogańskiego ruchu Völkisch, który był prominentnym aspektem niemieckiego ultranacjonalizmu od końca XIX wieku i był pod silnym wpływem grup paramilitarnych Freikorps, które pojawiły się po klęsce Niemiec w I wojnie światowej , z którego wywodzi się leżący u podstaw partii „kult przemocy”. Nazizm wyznawał pseudonaukowe teorie hierarchii rasowej, identyfikując etnicznych Niemców jako część tego, co naziści uważali za aryjską lub nordycką rasę panów. Dążył do przezwyciężenia podziałów społecznych i stworzenia jednorodnego społeczeństwa niemieckiego opartego na czystości rasowej, które reprezentowało wspólnotę ludową ( Volksgemeinschaft ). Naziści dążyli do zjednoczenia wszystkich Niemców mieszkających na historycznie niemieckim terytorium, a także zdobycia dodatkowych ziem do ekspansji niemieckiej zgodnie z doktryną Lebensraum i wykluczenia tych, których uważali za obcych ze społeczności lub rasy „niższe” ( Untermenschen ).

Termin „narodowy socjalizm” powstał z prób stworzenia nacjonalistycznej redefinicji socjalizmu, jako alternatywy zarówno dla marksistowskiego międzynarodowego socjalizmu, jak i wolnorynkowego kapitalizmu. Nazizm odrzucił marksistowskie koncepcje konfliktu klas i powszechnej równości, przeciwstawił się kosmopolitycznemu internacjonalizmowi i starał się przekonać wszystkie części nowego społeczeństwa niemieckiego do podporządkowania swoich osobistych interesów „dobru wspólnemu”, uznając interesy polityczne za główny priorytet organizacji gospodarczej, które raczej pasowały do ​​​​ogólnego poglądu kolektywizmu lub komunitaryzmu niż socjalizmu ekonomicznego. Prekursor partii nazistowskiej, ogólnoniemiecka nacjonalistyczna i antysemicka Niemiecka Partia Robotnicza (DAP), została założona 5 stycznia 1919 r. Na początku lat dwudziestych partia została przemianowana na Narodowo-Socjalistyczną Niemiecką Partię Robotniczą, aby odwołać się do lewicowych robotnicy skrzydłowi, zmiana nazwy, której początkowo sprzeciwił się Hitler. Program Narodowo-Socjalistyczny, czyli „25 punktów”, został przyjęty w 1920 r. I wzywał do zjednoczonych Wielkich Niemiec, które odmawiałyby obywatelstwa Żydom lub osobom pochodzenia żydowskiego, jednocześnie wspierając reformę rolną i nacjonalizację niektórych gałęzi przemysłu. W Mein Kampf („Moja walka”), opublikowanym w latach 1925–1926, Hitler nakreślił antysemityzm i antykomunizm w sercu swojej filozofii politycznej, a także pogardę dla demokracji przedstawicielskiej, nad którą zaproponował Führerprinzip (zasada przywódcy) i jego przekonanie o prawie Niemiec do ekspansji terytorialnej poprzez lebensraum.