Wydana w 1881 roku Sagesse to poetyckie dzieło Paula Verlaine'a.
Te wiersze zostały skomponowane, niektóre w więzieniu w Mons, inne po niewoli; ale w całej kolekcji panuje pewna jedność tonu i atmosfery. Poeta boleśnie wraca do swojej przeszłości (śpiewa Gaspard Hauser), (niebo jest nad dachem) lub słucha głosu żony rozbrzmiewającego mu w uszach niczym ewangeliczne nauczanie (Posłuchaj bardzo słodkiej pieśni...) . Gorliwie, pokornie szuka mądrości, myśli o żywej wierze minionych wieków i płodnym entuzjazmie budowniczych katedr. Odpędza nieczyste głosy pychy, nienawiści, ciała, by być posłusznym „straszliwemu głosowi miłości”. Ofiarowuje się Bogu, Dziewicy Maryi; w serii godnych podziwu sonetów odtwarza dialog człowieka ze swoim Bogiem.
Kiedy Verlaine samodzielnie publikuje tę nową książkę, nie publikuje niczego od siedmiu lat. Podczas pobytu w więzieniu (1873-1875) przygotował zbiór, który miał nosić nazwę Cellulairement. Po zwolnieniu zrezygnował z publikacji i włączył do różnych zbiorów. Siedem z nich pojawia się w Mądrości.
Na początku 1880 roku farma Petite Paroisse w Juniville została wystawiona na sprzedaż, Verlaine zadzwonił do swojej matki, która ją kupiła. Osiedliła się tam rodzina Letinois. Verlaine wynajmuje dom 100 metrów od farmy, naprzeciwko Auberge du Lion d'Or. W tej bardzo ruchliwej karczmie Verlaine skończy pisać „MĄDROŚĆ”. Zapisuje pierwsze wersety „Jadis et Nagère”.
W 1881 roku „Sagesse” zostało wydane przez Société Générale de Librairie Catholique, a nazwisko Verlaine w końcu stało się sławne.