Surah Ahqaf in English

Al-Ahqaf (arab. اَلْأَحْقَافُ, „wydmy” lub „kręte połacie piasku”) to 46 rozdział (Sura) Koranu z 35 wersetami (ayat). To siódmy i ostatni rozdział rozpoczynający się na litery ha-mim. Jeśli chodzi o czas i kontekst kontekstu domniemanego objawienia (asbāb al-nuzūl), jest to jeden z późnych rozdziałów mekkańskich (Makki Sura), z wyjątkiem wersetu 10 i prawdopodobnie kilku innych, które według muzułmanów zostały objawione w Medynie, czyli Madina.

Rozdział obejmuje różne tematy: Ostrzega przed tymi, którzy odrzucają Koran (znany również jako Koran lub Koran) i uspokaja tych, którzy wierzą; instruuje muzułmanów, aby byli cnotliwi wobec swoich rodziców; opowiada o Proroku Hud i karze, która spadła na jego lud, i radzi Mahometowi, aby był cierpliwy w przekazywaniu swojego przesłania islamu.

Fragment z rozdziału 15, który mówi o ciąży i odsadzeniu dziecka, stał się podstawą, na podstawie której niektórzy islamscy prawnicy ustalili, że minimalny próg żywotności płodu w prawie islamskim wynosi około 25 tygodni. Nazwa rozdziału pochodzi z wersetu 21, w którym Hud miał ostrzegać swój lud „przy wydmach” (bi al-Ahqaf).

Nazwa al-Ahqaf, tłumaczona jako „wydmy” lub „kręte ślady piasku”, pochodzi z wersetu 21 rozdziału, w którym wspomina się o „bracie ʿĀd” (przydomek dla starożytnego arabskiego proroka Huda), który „ostrzegał swój lud przy wydmach”. Według komentarza koranicznego z XV-XVI wieku Tafsir al-Jalalayn, „Dolina Ahqaf” to nazwa doliny, znajdującej się dziś w Jemenie, gdzie mieszkał Hud i jego ludzie.

Rozdział zaczyna się od Muqattaʿat, dwuliterowej formuły Hā-Mīm, ostatniego z siedmiu rozdziałów, które to robią. W tradycji islamskiej znaczenia takich formuł na początku rozdziałów uważane są za „znane tylko Bogu”. Poniższe wersety (2-9) ostrzegają przed tymi, którzy odrzucają Koran i powtarzają twierdzenie Koranu, że wersety Koranu (znane również jako Koran lub Koran) są objawione od Boga i nie zostały stworzone przez ludzi. Wersety utrzymują, że AlKoran (znany również jako AlKoran, Al-Koran, Al-Koran, Mushaf, Kuran i Koran) sam w sobie jest „jasnym dowodem” znaków Bożych i wzywa niewierzących do stworzenia innego pisma lub „ jakiś ślad wiedzy”, aby uzasadnić ich odrzucenie.

Werset dziesiąty opisuje „świadka z synów Izraela”, który przyjął objawienie. Większość komentatorów Koranu wierzy, że ten werset – w przeciwieństwie do większości tego rozdziału – został objawiony w Medynie, a świadek odnosi się do Abdullaha ibn Salama, prominentnego Żyda z Medyny, który przeszedł na islam, i którego Mahomet miał opisać jako jednego z „ Ludzie Raju”.

Nagroda za recytowanie Sury Ahqaf:

1. Wysłannik Allaha powiedział: Dla tego, kto recytuje tę Surat, nagroda jest dziesięciokrotnie większa od liczby wszystkich ludzi, którzy chodzili po ziemi, a Allah wymaże dziesięć jego grzechów i podniesie go.

dziesięć poziomów.

2. Imam as-Sadiq (as) powiedział: Ten, kto recytuje Surat Ahqaf w każdy piątek wigilię lub piątek, Allah uchroni go od kłopotów w doczesnym życiu, a w Dniu Zmartwychwstania będzie bezpieczny od bolesnych krzyków, Jeśli Allach zechce.

Surat al-Ahqaf (Sandhills)

To jest Sura „makki” i ma 35 wersetów. Imam Ja'far as-Sadiq (a.s.) powiedział, że osoba, która recytuje tę Surę codziennie, a przynajmniej w każdy piątek, pozostanie bezpieczna od wszystkich niebezpieczeństw tego świata i zaświatów.

Zgodnie z przekazem Świętego Proroka (S), nagrodą za recytację tej Sury jest dziesięciokrotność liczby stworzeń, które chodzą po tej Ziemi i taka sama liczba grzechów zostanie przebaczona. Trzymanie tej Sory jako talizmanu działa jako ochrona i środek zapobiegający wszelkim trudnościom.

Jeśli ktoś rozpuści ten Sorat w wodzie z zamzamem, a następnie go wypije, zostanie bardzo uhonorowany przez ludzi, a to, co powie, nigdy nie zostanie odrzucone. Zapamięta też wszystko, co usłyszy. Działa jako ochrona przed dżinami.