Jest to niezwykłe pod kilkoma względami, jest zdecydowanie najkrótszą z powieści Dickensa.
Moja satyra jest skierowana przeciwko tym, którzy widzą liczby i średnie, i nic więcej ”- ogłosił Charles Dickens, wyjaśniając temat tej klasycznej powieści. Opublikowana w 1854 roku historia dotyczy niejakiego Thomasa Gradgrinda,„ fanatyka udowodnionych faktów. „która wychowuje jej dzieci, Toma i Louisa, w upalnym i suchym środowisku o ponurej praktyczności. Bez kompasu moralnego, który by je prowadził, dzieci pogrążają się w życiu rozpaczy i rozpaczy, przedstawionym na ponurym tle Coketown, społeczności Louisa, nieszczęśliwa w cieniu przemysłowego giganta, popada w pozbawione miłości małżeństwo z wulgarnym bankierem Josiah Bouderby, podczas gdy pozbawiony skrupułów Tom, całkowicie pozbawiony zasad, staje się złodziejem, który oskarża niewinnego człowieka za swoją zbrodnię. Będąc świadkiem degradacji i upadku swoich dzieci, Gradgrind zdaje sobie sprawę, że ich własne złe zasady zrujnowały ich życie, uważane za najsurowsze oskarżenie Dickensa o praktyki przemysłowe. Od połowy XIX wieku i jej dehumanizujących efektów powieść ta oferuje fascynujący obraz wiktoriańskiego życia, pełen bogatych szczegółów, genialnych charakteryzacji i namiętnej troski społecznej, która jest typowym przykładem najlepszych dzieł powieściopisarza. Na temat pracy Dickensa wybitny wiktoriański krytyk John Ruskin miał do powiedzenia: „Ma rację, jeśli chodzi o jego główny cel i cel każdej książki, którą napisał; i wszystkie z nich, a zwłaszcza„ Ciężkie czasy ”, powinny być badane ze szczerą, uważną uwagą osoby zainteresowane sprawami społecznymi ”.