Todos Santos y Dia de Muertos

1 listopada to dzień, w którym w wielu częściach świata obchodzony jest Dzień Wszystkich Świętych. Święto to jest zakorzenione w tradycji katolickiej i ma na celu uhonorowanie i upamiętnienie wszystkich świętych i męczenników, zarówno znanych, jak i anonimowych, którzy, jak się wierzy, osiągnęli niebiańską chwałę. Jest to także okazja, aby pamiętać o naszych bliskich, którzy odeszli i uważa się, że są w niebie.

Początki Dnia Wszystkich Świętych sięgają IV wieku naszej ery, kiedy papież Bonifacy IV poświęcił Panteon w Rzymie jako miejsce kultu poświęconego Dziewicy Maryi i męczennikom. Datę 1 listopada ustalił później papież Grzegorz III w VIII wieku, a później w IX wieku papież Grzegorz IV rozszerzył to święto na cały Kościół katolicki.

W wielu kulturach, szczególnie tych o głęboko zakorzenionej tradycji katolickiej, Dzień Wszystkich Świętych jest dniem refleksji, pobożności i wizyt na cmentarzach. Ludzie udają się na groby swoich bliskich, aby je oczyścić, udekorować kwiatami i zapalić znicze ku ich pamięci.

W tym dniu Kościół obchodzi uroczyste święto w intencji wszystkich zmarłych, którzy po przejściu czyśćca zostali całkowicie uświęceni, otrzymali wizję uszczęśliwiającą i cieszą się życiem wiecznym przed Bogiem. Dlatego jest to „Dzień Wszystkich Świętych”. Nie obchodzi się go jedynie ku czci błogosławionych lub świętych, znajdujących się na liście kanonizowanych i dla których Kościół obchodzi je w szczególny dzień w roku; Obchodzone jest także ku czci wszystkich, którzy nie zostali kanonizowani, ale żyją już w obecności Boga w Jego triumfującym Kościele.

Dzień Zmarłych to tradycyjne święto pochodzenia przedhiszpańskiego, które honoruje zmarłego. Obchodzone głównie w Meksyku, choć także w innych regionach o wpływach kulturowych Meksyku, odbywa się 1 i 2 listopada, w datach zbiegających się z katolickimi uroczystościami Wszystkich Świętych i Dnia Zadusznego.

Święto to jest połączeniem rdzennych wierzeń i tradycji katolickich przywiezionych przez hiszpańskich kolonizatorów. W świecie przedhiszpańskim śmierć nie była postrzegana jako ostateczny koniec, ale jako etap w szerszym cyklu istnienia. Zmarli nadal istnieją na innym planie i wierzy się, że podczas Dnia Zmarłych powracają do świata żywych, aby ponownie połączyć się z bliskimi.

Obchody charakteryzują się kolorowymi ołtarzami, wypełnionymi ofiarami, które obejmują zdjęcia zmarłego, żywność, kwiaty (zwłaszcza kwiat nagietka), świece, kadzidła i inne przedmioty, które miały znaczenie dla zmarłego. Ołtarze te służą nie tylko pamięci o tych, których już tu nie ma, ale także prowadzą dusze zmarłych z powrotem do domu, do ich żyjących bliskich.

Innym charakterystycznym symbolem tego święta jest „La Catrina”, elegancko ubrana szkieletowa postać, reprezentująca ideę, że niezależnie od naszego bogactwa i statusu życiowego, wszystkich czeka ten sam los po śmierci.

Przez wieki Święto Zmarłych było uznawane za swoje bogate tradycje i znaczenie. W 2008 roku UNESCO umieściło je na swojej liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości, podkreślając jego znaczenie jako wyrazu kulturowego jednoczącego społeczności i generującego poczucie tożsamości.

Krótko mówiąc, Święto Zmarłych to święto, które czci pamięć o zmarłym, uznaje dwoistość życia i śmierci oraz wzmacnia więzi społeczne i rodzinne. Jest to przejaw tego, jak kultura meksykańska obejmuje śmierć i szanuje ją, postrzegając ją nie jako koniec, ale jako integralną część cyklu życia.

Dziękujemy za pozytywne oceny.

Nasze błogosławieństwa dla Was wszystkich, przyjaciele!

BÓG JEST MIŁOŚCIĄ!

Wszystkiego najlepszego z okazji Dnia Wszystkich Świętych i Dnia Zmarłych!