Vladimir Lenin Photos & Quotes

Władimir Iljicz Uljanow (22 kwietnia 1870 r. - 21 stycznia 1924 r.), Lepiej znany przez pseudonim Lenin, był rosyjskim rewolucjonistą, politykiem i teoretykiem politycznym. Pełnił funkcję szefa rządu radzieckiej Rosji od 1917 do 1922 r. I Związku Radzieckiego od 1922 do 1924 r. Pod jego administracją Rosja, a następnie szerszy Związek Radziecki, stał się jednopartyjnym państwem komunistycznym rządzonym przez Rosyjską Partię Komunistyczną. Ideologicznie komunistyczny, opracował wariant marksizmu znany jako leninizm; jego idee zostały pośmiertnie skodyfikowane jako marksizm-leninizm.

Urodzony w średnio zamożnej rodzinie klasy średniej w Simbirsku, Lenin objął rewolucyjną politykę socjalistyczną po egzekucji jego brata z 1887 roku. Wyrzucony z Kazańskiego Uniwersytetu Cesarskiego za udział w protestach przeciwko carskiemu rządowi Imperium Rosyjskiego, poświęcił kolejne lata na stopień prawniczy. Przeniósł się do Sankt Petersburga w 1893 roku i został starszym działaczem marksistowskim. W 1897 r. Został aresztowany za bunt i wygnany do Szuszenskoje na trzy lata, gdzie poślubił Nadieżdę Krupską. Po wygnaniu przeniósł się do Europy Zachodniej, gdzie został wybitnym teoretykiem w marksistowskiej rosyjskiej socjaldemokratycznej Partii Pracy (RSDLP). W 1903 r. Odegrał kluczową rolę w podziale ideologicznym RSDLP, przewodząc frakcji bolszewickiej przeciwko mieńszewikom Juliusza Martowa. Zachęcając do powstania podczas nieudanej rewolucji Rosji w 1905 r., Później prowadził kampanię na rzecz przekształcenia pierwszej wojny światowej w ogólnoeuropejską rewolucję proletariacką, która, jak uważał marksista, spowodowałaby obalenie kapitalizmu i zastąpienie go socjalizmem. Po rewolucji lutowej 1917 r. Wyparła cara i ustanowiła rząd tymczasowy, wrócił do Rosji, by odgrywać wiodącą rolę w rewolucji październikowej, w której bolszewicy obalili nowy reżim.

Bolszewicki rząd Lenina początkowo dzielił władzę z lewicowymi socjalistycznymi rewolucjonistami, wybranymi radami i wielopartyjnym zgromadzeniem konstytucyjnym, chociaż do 1918 r. Scentralizował władzę w nowej partii komunistycznej. Administracja Lenina dokonała redystrybucji ziemi wśród chłopów i znacjonalizowanych banków oraz wielkiego przemysłu. Wycofał się z pierwszej wojny światowej, podpisując traktat z mocarstwami centralnymi i promując rewolucję światową przez Międzynarodówkę Komunistyczną. Przeciwnicy byli tłumieni w Czerwonym Terrorze, brutalnej kampanii administrowanej przez służby bezpieczeństwa państwa; dziesiątki tysięcy zabito lub internowano w obozach koncentracyjnych. Jego administracja pokonała prawicową i lewicową armię antybolszewicką w rosyjskiej wojnie domowej w latach 1917–1922 i nadzorowała wojnę polsko-radziecką w latach 1919–1921. Odpowiadając na zniszczenia w czasie wojny, głód i powstanie ludowe, w 1921 r. Lenin zachęcał do wzrostu gospodarczego poprzez zorientowaną na rynek Nową Politykę Gospodarczą. Kilka nierosyjskich narodów zapewniło niepodległość po 1917 r., Ale trzy zjednoczyły się ponownie z Rosją poprzez utworzenie Związku Radzieckiego w 1922 r. W coraz słabszym stanie zdrowia Lenin zmarł na swojej daczy w Gorkach, a Józef Stalin zastąpił go jako wybitny postać w rządzie sowieckim.

Szeroko uważany za jedną z najbardziej znaczących i wpływowych postaci XX wieku, Lenin był pośmiertnym podmiotem wszechobecnego kultu osobowości w Związku Radzieckim aż do jego rozwiązania w 1991 roku. Stał się ideologicznym figurantem marksizmu-leninizmu, a tym samym znaczącym wpływem na międzynarodowy ruch komunistyczny. Kontrowersyjny i wysoce podzielny człowiek, Lenin jest postrzegany przez zwolenników jako obrońca socjalizmu i klasy robotniczej, podczas gdy krytycy zarówno lewicy, jak i prawicy podkreślają jego rolę jako założyciela i przywódcy autorytarnego reżimu odpowiedzialnego za represje polityczne i masowe mordy.