World War II Ciężki Fighters

World War II Samoloty Ciężkie Fighters Handbook

Handbook of Fighters samolotów II wojny światowej zawiera wszystkie ciężkie samoloty Fighters używanego przez te kraje, które były w stanie wojny w czasie II wojny światowej z okresu między ich przystąpieniu do konfliktu i konfliktu końcową dla nich.

Ciężki myśliwiec jest samolot myśliwski, przeznaczony do przewozu cięższych broni lub działają w dłuższych przedziałach. W celu osiągnięcia odpowiedniej wydajności, większość ciężkie myśliwce były dwusilnikowy, a wielu ma multi-place załóg.

Dwusilnikowy ciężki myśliwiec był głównym klasy projekt w trakcie wstępnego okresu II Wojny Światowej. Pomyślany jako dalekiego zasięgu myśliwców eskortujących, lub ciężko uzbrojonych niszczycieli bombowców, ciężkie myśliwce głównie nie w ich zamierzonych ról podczas II wojny światowej, jako że nie może przechytrzyć bardziej konwencjonalne, jednosilnikowych myśliwców. Wiele dwusilnikowe ciężkie myśliwce w końcu znalazł swoją niszę jako myśliwców nocnych, ze znacznymi sukcesami. Jedynie Northrop P-61 Black Widow z USAAF został kiedykolwiek zbudowany od początku, w trakcie II wojny światowej ery, wyłącznie jako myśliwiec nocny.

Głównym ciężka myśliwiec Messerschmitt Bf 110, niemiecki myśliwiec, że przed wojną, Luftwaffe za ważniejsze niż ich myśliwców jednosilnikowych. Wiele z najlepszych pilotów zostały przypisane do Bf 110 szwadronów i zostali wyznaczeni asZerstцrer ("niszczyciel") jednostki. Podczas gdy inne, lżejsze, myśliwce były przeznaczone głównie do obrony, niszczyciele były te głównie przeznaczone dla ofensywnych misji: do eskortowania bombowców na misjach na długi dystans, a następnie użyć jej wysokie prędkości wyprzedzić obronie bojowników, które byłyby zdolne do outmaneuvering go. Doktryna ta okazała się kosztowną pomyłką. W praktyce Bf 110 był tylko w stanie wykorzystać to połączenie funkcji w krótkim czasie, to był dobrze przeciwko Hawker Hurricane podczas Bitwy o Francji, ale został łatwo pokonany przez w samolocie Spitfire podczas Bitwy o Anglię (także pod względem prędkość maksymalna). Ostatecznie Bf 110s zostały przekonwertowane do przechwytujących (zwłaszcza myśliwce nocne) oraz naziemnych atak samolotów do końca wojny.

Pod koniec 1930 roku, Bell Aircraft z USA zaprojektował YFM-1 Airacuda "niszczyciel bombowców". Bardzo duże i silnie uzbrojone, Airacuda nawiedziła plaga wad projektowych, tylko 13 przykładów ostatecznie zbudowany, z których żaden nie uczestniczył w II wojnie światowej.

Najbardziej udany ciężki myśliwiec wojny był Lockheed P-38 Lightning. Został on zaprojektowany do przewozu ciężkiego uzbrojenia z dużą prędkością lub zakresu długości. Z różnych powodów, w szczególności jego doskonała bliźniak General Electric zaprojektowany turbosprężarki, a jego załoga jednego (a nie dwa lub trzy), to znacznie wyprzedził swoje niemieckie i brytyjskie odpowiedniki. W służbie był używany jako myśliwiec eskortujący, po B-17 Flying Fortress rajdy w głąb Europy niemiecko-cznego, gdzie to było w stanie utrzymać własnego z dużo lżejszych zawodników niemieckich. W roli escort, P-38 był pierwszym alianckim nad Berlinem. Był to także sukcesy w teatrze, na Pacyfiku, gdzie jego daleki zasięg okazało decydującą przewagę. Drogie w produkcji i utrzymaniu, został zdegradowany do innych ról.

Podręcznik w tym:

Bell YFM-1 Airacuda

Bristol Type 156 Beaufighter

Boulton Paul Defiant

Blackburn B-25 Roc

Blackburn B-24 Skua

de Havilland Mosquito DH.98

Dornier 217

Dornier Do 335 Pfeil ("Arrow")

Douglas A-20/DB-7 Havoc

Fairey Firefly

Fairey Fulmar

Focke-Wulf Ta 154 Moskito

Grumman F7F Tigercat

Heinkel He 219 Uhu ("Eagle-Owl")

IMAM Ro.57

Junkers Ju 88

Junkers Ju 388 Stortebeker

Kawasaki Ki-45 Toryu ("Dragon Slayer")

Kawasaki Ki-102

Lockheed P-38 Lightning

Messerschmitt Bf 110

Messerschmitt Me 210

Mitsubishi Ki-67 Hiryu ("Flying Dragon")

Northrop P-61 Black Widow

Westland Welkin

Westland Whirlwind

Rodzaj Vickers 432

Dornier 215

Gloster Gloster G.39 F.9/37 aka

Lockheed XP-58 Chain Lightning