حیدربابایه سلام و گزیده اشعار

"Seyyed Mohammad Hossein Behjat Tabrizi" เกิดเมื่อปี 1285 ในหมู่บ้านหนึ่งชื่อ "Khshknab" ในจังหวัด Azarbaijan ตะวันออก

พ่อของเขาเป็นที่รู้จักในนาม calligrapher และ Haji Mir Mir Khashkabi และแม่ของเขาเป็นแม่บ้าน

วัยเด็ก Seyyed Mohammad Hussein ในหมู่บ้านเดียวกันเดินผ่านความสูงของ "Haidar Baba" ช่วงเวลานี้ได้รับการเก็บรักษาโดยเจ้าชายในบทกวีตุรกีของเขา "Heydar Babaye Salam"

เขาเป็นหนึ่งในผู้สำเร็จการศึกษาแรกของระบบการศึกษาที่ทันสมัยในอิหร่านที่จะเรียนในตอนท้ายของโรงเรียนมัธยมแล้วมาที่เตหะรานเพื่อติดตามการศึกษาของเขาที่ Dar al-Fonoon เตหะรานจนกระทั่งสิ้นสุดโรงเรียนแพทย์ของเขาและในหลายหลักสูตรการฝึกอบรมในโรงพยาบาล ผ่าน แต่เขายังไม่จบปริญญาเอกและได้รับการว่าจ้างจากรัฐบาลและทำงานเป็นเวลาหลายปีในสำนักงานเอกสาร Neyshabur และ Mashhad ในปี 1315 พนักงานของธนาคารเกษตรในตารานถูกย้ายไปที่ตาบริซและยังคงอยู่ในเมืองนี้จนกระทั่งสิ้นสุดชีวิตของเขา

เขาแต่งงานและเป็นพ่อของลูกสาวสองคน Shahrzad และ Maryam และลูกชาย Hadi

คำเทศนาของเขาเป็นครั้งแรก "Behjat" ราวกับว่าเขาไม่ชอบชื่อและเบี่ยงเบนความสนใจไปที่ Hafiz Divan และมันก็ผ่านไป: "วงล้อแห่งเหรียญรัฐบาลนี้ถูกเรียกในนามของเจ้าชาย"

"เมื่อฉันอ่านบทกวีของฉันกับแม่ของฉันเธอพูดว่า:

"ลูกชายเขียนบทกวีของคุณเองในภาษาแม่เพื่อให้แม่ของคุณสามารถเข้าใจเนื้อเพลงได้เช่นกัน"

ชื่อชาห์เรียร์ทั้งเปอร์เซียและเตอร์กบางครั้งเขาเล่นเคียงข้างกวีที่รู้จักกันดีอีกเจ็ดคนของภาษาเปอร์เซียและวรรณกรรม ได้แก่ Ferdowsi, Khayyam, Nezami Ganji, Attar Neyshabouri, Saadi Shirazi, Molavi และ Hafiz อาจกล่าวได้ว่าเขาเป็นคนสุดท้ายในราชวงศ์กวีนิพนธ์เปอร์เซียที่ยิ่งใหญ่และมีชื่อเสียงและที่แปดของพวกเขา

Shahriar เสียชีวิตใน Tabriz ที่ 27 กันยายน 2531 และร่างของเขาถูกฝังอยู่ในเมืองเดียวกัน