CRS

แนวคิดเกี่ยวกับความรู้ความเข้าใจสำรองเกิดขึ้นกับความต้องการที่จะอธิบายความแตกต่างของแต่ละบุคคลที่สังเกตได้เมื่อคนเผชิญกับอาการทางระบบประสาทหรือสภาพแวดล้อมทางปัญญา (สมองเสื่อม, โรคลมชัก, สมองเสียหาย ฯลฯ ) หรือแม้กระทั่งเมื่อเผชิญกับความชรา ความตึงเครียด

ปัจจัยทางพันธุกรรมสิ่งแวดล้อมและพฤติกรรมสามารถพบได้ในคำอธิบายสำหรับความแปรปรวนนี้

ทุนสำรองที่บุคคลครอบครองนั้นถูกกำหนดโดยทุนสำรองสมองของเขา (พันธุศาสตร์กายวิภาคศาสตร์ ฯลฯ ) และทุนสำรองทางปัญญา (สิ่งแวดล้อมพฤติกรรม ฯลฯ ) นั่นคือปริมาณและคุณภาพของความรู้งานอดิเรกระดับการศึกษาจะ มีส่วนร่วมในช่วงชีวิตเพื่อเพิ่มความยืดหยุ่นของสมองและจะเพิ่มความสามารถในการสร้างการเชื่อมต่อใหม่หรือเสริมสร้างการเชื่อมต่อ synaptic

ผลงานต่าง ๆ ได้รับการตีพิมพ์ซึ่งแสดงให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมที่มีระดับความรู้ความเข้าใจในระดับต่ำจำเป็นต้องมีความพยายามในสมองมากกว่าที่มีระดับสูง ความพยายามพิเศษนี้เกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพการเรียนรู้ที่แย่ลงเนื่องจากบุคคลที่เป็นปัญหาใช้พลังงานมากขึ้นและมีการเชื่อมต่อของสมองมากกว่าที่จำเป็น ดังนั้นผู้เข้าร่วมที่มีการสำรองต่ำมีการเชื่อมต่อของเส้นประสาทที่มากขึ้นในบริเวณด้านหน้า (prefrontal) และหลัง (ชั่วคราว, ข้างขม่อมและท้ายทอย) สมองเมื่อเทียบกับผู้ที่มีสำรองสูง

อย่างไรก็ตามแนวคิดนี้เกี่ยวข้องอย่างชัดเจนมันวัดได้อย่างไร มันเกี่ยวข้องกับปัจจัยอะไรบ้าง? ฉันจองได้เท่าไหร่ เราได้ออกแบบมาตราส่วนนี้ที่ช่วยให้เราสามารถประเมินคะแนนการสำรองในระยะต่าง ๆ ของชีวิตและเพื่อให้คุณค่าและข้อเสนอสำหรับการปรับปรุงตามคะแนน