Guide For Essential Oils

เนื้อหาของคู่มือสำหรับ app น้ำมันหอมระเหย:

- รู้สึกปลอดภัยและมั่นใจในน้ำมันหอมระเหย

- คู่มือสำหรับน้ำมันหอมระเหยสำหรับคืนที่ดี

- รู้สึกไม่ต้องกังวลกับน้ำมันหอมระเหยอีกต่อไป

- คู่มือสำหรับน้ำมันหอมระเหยเพื่อการพักผ่อนอย่างมีประสิทธิภาพ

- ต่อสู้กับภาวะซึมเศร้าด้วยน้ำมันหอมระเหย

- คู่มือสำหรับน้ำมันหอมระเหยสำหรับการกระตุ้นตัวเอง

- ต่อสู้กับความเหงาด้วยน้ำมันหอมระเหย

- รับผิวสวยผ่านคู่มือสำหรับน้ำมันหอมระเหย

- และอื่น ๆ อีกมากมาย ...

น้ำมันหอมระเหยสาระสำคัญของน้ำมันหอมระเหยที่สกัดจากพืชอาจเรียกได้ว่าเป็นความคิดของพืชหรือลักษณะทางกายภาพ น้ำมันหอมระเหยบางครั้งเรียกว่า 'จิตวิญญาณ' ของพืชที่มีกลิ่นหอม สารแห่งชีวิตนี้โดยทั่วไปบางและน้ำกว่าน้ำมันทำให้ชื่อของการเรียกชื่อผิด ความสม่ำเสมอกันสาระสำคัญมีความเข้มข้นสูงและมีความผันผวนมากมักประกอบด้วยส่วนประกอบอินทรีย์หลายร้อยชิ้นบางครั้งอาจมีเพียงไม่กี่

น้ำมันหอมระเหยประกอบด้วยฮอร์โมนวิตามินและสารเคมีที่หลากหลายซึ่งจำเป็นต่อการทำหน้าที่ต่างๆของพืช สาระสำคัญของดอกไม้เช่นดึงดูดแมลงให้เกิดการผสมเกสร ในไม้พุ่มหรือต้นไม้น้ำมันหอมระเหยจะกลายเป็นเรซินเพื่อช่วยรักษาบาดแผลจากสภาพอากาศเลวร้าย น้ำมันหอมระเหยควบคุมปริมาณน้ำในโรงงานและป้องกันการระเหยของสาร หรือโรงงานอาจผลิตสารเคมีเพื่อยับยั้งการล่าและเตือนพืชและต้นไม้อื่น ๆ บ่อยครั้งที่โรงงานผลิตสารพิษต่อแบคทีเรียไวรัสหรือเชื้อรา น้ำมันหอมระเหยของสิ่งมีชีวิตที่มีความซับซ้อนสูงเหล่านี้ของพืชเป็นหนึ่งในของขวัญที่มีอยู่ในธรรมชาติของมนุษย์ พวกเขาเคยถูกนำมาใช้เพื่อทำให้บรรยากาศสดชื่นอาหารอร่อยขึ้นและรักษาสิ่งที่ร่างกายจิตใจหรือจิตวิญญาณของมนุษยชาติ

น้ำมันหอมระเหยถูกนำมาใช้เป็นเวลาหลายพันปีในศิลปะและวิทยาศาสตร์ของน้ำมันหอมระเหย ผู้ปกครองชาวจีนในตำนาน Shen Nung ได้ให้เครดิตกับการค้นพบคุณสมบัติทางสมุนไพรของพืชและเขียนข้อความสมุนไพรฉบับแรก 'Pen Tsao' (ค. ศ. 2700-3000 ปี พ.ศ. 2543) รายการสินค้ามากกว่า 200 พฤกษศาสตร์ นักโบราณคดีในปัจจุบันพบหลักฐานการใช้น้ำมันหอมระเหยในอารยธรรมของประเทศจีนอินเดียและตะวันออกกลาง Ayurveda, ยาแผนโบราณฮินดูปฏิบัติทั่วโลก, ใช้การรักษาด้วยสมุนไพรที่มีต้นกำเนิดใน 2 สหัสวรรษบีซี

ชาวอียิปต์โบราณใช้ธูปน้ำและขี้ผึ้งและเรซินสำหรับพิธีทางศาสนาต่างๆ พระราชินีคลีโอพัตราเก็บสวนขนาดใหญ่หลายร้อยดอกไว้และใช้น้ำหอมของตนเพื่อทำให้ร่างกายและสิ่งแวดล้อมมีน้ำหอม กระถางเทอร์ราคอตต้าเต็มไปด้วยน้ำมันหอมระยิบระยับกับฟาโรห์ไปสู่ชีวิตหลังความตาย ทหารโรมันได้รับบาดเจ็บด้วยน้ำผึ้งและมดลูกและจักรพรรดิและนักวิชาการต่างผ่อนคลายในอ่างอาบน้ำอันเป็นตำนาน

การใช้น้ำมันหอมระเหยอย่างแพร่หลายทั่วยุโรปสอดคล้องกับการประดิษฐ์วิธีการกลั่นด้วยแก้วในศตวรรษที่ 16 การค้นพบเส้นทางการค้าใหม่และการคิดค้นกล้องจุลทรรศน์ซึ่งช่วยในการศึกษาสารประกอบชีวภาพ การพัฒนาเหล่านี้ได้นำเอาน้ำมันหอมระเหยจากพืชเช่นโรสแมรี่ฝรั่งเศสดอกคาโมไมล์และดอกลาเวนเดอร์จากประเทศอังกฤษ Queen Elizabeth ฉันใช้อุปทานมากมายของน้ำมันลาเวนเดอร์ภาษาอังกฤษตลอดชีวิตของเธอปฏิบัติต่อโดยสมเด็จพระราชินีวิกตอเรียในช่วงรัชกาล 64 ทั้งหมดของเธอ ประเพณีนี้ถูกยึดถือไว้โดยไดอาน่าเจ้าฟ้าหญิงแห่งเวลส์ในคริสต์ศตวรรษที่ 20 ซึ่งมักถูกถ่ายภาพระหว่างพระราชวังเคนซิงตันและสำนักงานของเธอที่มีกลิ่นหอม ห้องนั่งเล่นของเธอถูกเก็บไว้ตามธรรมชาติด้วยน้ำมันหอมระเหยตลอดทั้งปี

น้ำมันหอมระเหยสมัยใหม่เกิดขึ้นเมื่อต้นศตวรรษที่ 20 เมื่อ Rene-Maurice Gattefosse ซึ่งเป็นนักเคมีชาวฝรั่งเศสทำงานเพื่อผลิตเครื่องหอมที่โดดเด่นตั้งใจใส่แขนของเขาไว้บนกองไฟในห้องปฏิบัติการ เขาโยนมันลงไปในตู้เย็นที่ใกล้ที่สุดของเหลวซึ่งเกิดขึ้นเป็นน้ำมันลาเวนเดอร์และรู้สึกโล่งอกทันที การเผาไหม้ทางเคมีก่อนหน้านี้ได้ก่อให้เกิดอาการปวดอย่างรุนแรงแผลเป็นแดงแผลเป็น น่าแปลกที่การเผาผลาญนี้ได้รับการเยียวยาได้อย่างรวดเร็วด้วยความเจ็บปวดน้อยที่สุดและไม่มีรอยแผลเป็น