Hand Shadow Puppets Ideas

มือหุ่นเงาหรือเงาเล่นหรือที่เรียกว่าเป็นหุ่นกระบอกเงาเป็นรูปแบบโบราณของการเล่าเรื่องและความบันเทิงซึ่งใช้ตัวเลขก้องแบน (หุ่นเงา) เพื่อสร้างตัวเลขตัดออกซึ่งจะจัดขึ้นระหว่างแหล่งที่มาของแสงและหน้าจอโปร่งแสงหรือ Scrim รูปทรงที่ตัดออกมาจากหุ่นบางครั้งรวมถึงสีโปร่งแสงหรือชนิดอื่น ๆ ของรายละเอียด ผลกระทบต่างๆสามารถทำได้โดยการย้ายทั้งหุ่นและแหล่งกำเนิดแสง เชิดหุ่นที่มีความสามารถจะทำให้ตัวเลขที่ปรากฏในการเดิน, การเต้นรำ, การต่อสู้พยักหน้าและหัวเราะ

หนังตะลุงเป็นที่นิยมในวัฒนธรรมที่ต่างกัน ปัจจุบันมีกว่า 20 ประเทศที่รู้จักกันมีเร่ร่อนแสดงเงา หนังตะลุงเป็นประเพณีเก่าแก่และมีประวัติศาสตร์อันยาวนานในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศอินโดนีเซีย, มาเลเซีย, ไทยและกัมพูชา ก็ถือว่ายังเป็นศิลปะโบราณในส่วนอื่น ๆ ของเอเชียเช่นในประเทศจีนอินเดียและเนปาล มันยังเป็นที่รู้จักกันในตะวันตกจากตุรกี, กรีซไปยังประเทศฝรั่งเศส มันเป็นรูปแบบของความบันเทิงที่เป็นที่นิยมทั้งในเด็กและผู้ใหญ่ในหลายประเทศทั่วโลก

เงาหุ่นกระบอกเกิดขึ้นในระหว่างราชวงศ์ฮั่นเมื่อนางสนมของจักรพรรดิฮั่นหวู่เสียชีวิตจากการเจ็บป่วย จักรพรรดิก็เสียใจและเขาเรียกเจ้าหน้าที่ของศาลที่จะนำกลับที่รักของเขาในการดำรงชีวิต เจ้าหน้าที่ทำรูปร่างของนางสนมใช้หนังลา ข้อต่อของเธอถูกเคลื่อนไหวโดยใช้ 11 ชิ้นที่แยกต่างหากจากหนังและประดับด้วยเสื้อผ้าทาสี ใช้ตะเกียงน้ำมันที่พวกเขาได้ย้ายเงาของเธอพาเธอกลับไปที่โรงละคร life.Shadow กลายเป็นที่นิยมมากเป็นช่วงต้นของราชวงศ์ซ่งเมื่อวันหยุดถูกทำเครื่องหมายด้วยการนำเสนอบทละครเงาจำนวนมาก ในช่วงราชวงศ์หมิงมี 40-50 เงาเร่ร่อนแสดงในเมืองของกรุงปักกิ่งเพียงอย่างเดียว ในศตวรรษที่ 13 การแสดงเงากลายเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจปกติในค่ายทหารของกองทัพมองโกล มันได้รับการแพร่กระจายโดย Mongols ชนะไปยังประเทศที่ห่างไกลเช่นเปอร์เซีย Arabia, และตุรกี ต่อมามันถูกนำไปยังประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หน้าจอละครเงาที่เก่าแก่ที่สุดที่ทำจากกระดาษสา นิทานโดยทั่วไปที่ใช้ศิลปะที่จะบอกเหตุการณ์ระหว่างราชอาณาจักรสงครามต่างๆหรือเรื่องราวของแหล่งที่มาของชาวพุทธ. [1] วันนี้หุ่นที่ทำจากหนังและย้ายไม้ที่ใช้ในการบอกรุ่นที่น่าทึ่งของนิทานแบบดั้งเดิมและตำนาน ในจังหวัดมณฑลกานซูก็จะมาพร้อมกับ Daoqing เพลงในขณะที่ในมณฑลจี๋หล​​ินที่มาพร้อมกับเพลงหวงหลงรูปแบบบางส่วนของพื้นฐานของโอเปร่าที่ทันสมัย

ต้นกำเนิดของหุ่นกระบอกเงาของไต้หวันสามารถโยงไปถึงโรงเรียน Chaochow ของโรงละครหุ่นเงา เป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นลิงแสดงหนังหรือแสดงหนังละครเงาเป็นที่นิยมใน Tainan, เกาสงและ Pingtung เป็นช่วงต้นราชวงศ์ชิง (1644-1911 AD) กระบอกเก่ากว่าประมาณการว่ามีอย่างน้อยเร่ร่อนหุ่นเงาร้อยในภาคใต้ของไต้หวันในปีที่ผ่านมาปิดของราชวงศ์ชิง ตามเนื้อผ้าแปดถึง 12 นิ้วตัวเลขหุ่นและทัศนียภาพเวทีและอุปกรณ์ประกอบฉากเช่นเฟอร์นิเจอร์, ธรรมชาติ, เจดีย์, ห้องโถงและพืชตัดจากหนัง ในฐานะที่เป็นหุ่นกระบอกเงาจะขึ้นอยู่กับแสงทะลุผ่านแผ่นโปร่งแสงของผ้าที่ "เงา" เป็นเงาจริงเห็นจากผู้ชมในรายละเอียดหรือเผชิญใน ไต้หวันละครเงาจะมาพร้อมกับท่วงทำนอง Chaochow ซึ่งมักจะเรียกว่า "ท่วงทำนองของพระสงฆ์" เนื่องจากความคล้ายคลึงกันของพวกเขากับเพลงที่ใช้โดยนักบวชลัทธิเต๋าในงานศพ ละครขนาดใหญ่ของบาง 300 สคริปต์ของโรงเรียนทางตอนใต้ของละครใช้ในหุ่นกระบอกเงาและย้อนหลังไปถึงศตวรรษที่สิบสี่สิบห้าและได้รับการรักษาในไต้หวันและจะถือเป็นสินทรัพย์ทางวัฒนธรรมที่ล้ำค่า

จำนวนคำที่ใช้ในการอธิบายในรูปแบบที่แตกต่างกัน

ละครเงา -a โดยใช้หุ่นหนัง ตัวเลขจะถูกย้ายไปมักจะอยู่เบื้องหลังหน้าจอบางและไม่ได้ทั้งการแสดงของเงาเป็นมันเป็นเงาเงา นี้จะช่วยให้ตัวเลขสีบางส่วนและจะไม่ 100% สีดำและสีขาว

ละครเงากระดาษ

ละครเงา -Chinese