Sultan Jalaluddin Khwarazm Sha

สุลต่าน Jalaluddin Khwarazm vs Genghis Khan / Jalaluddin Khwarazm Shah Cross แม่น้ำสินธุ

Jalal ad-Din Mingburnu (ชื่อเต็ม: Jalal ad-Dunya wa ad-Din Abul-Muzaffar Manguberdi ibn Muhammad) Manguberdi หรือ Mangubarni (Turkic for "God-given") หรือที่เรียกว่าJalâl ad-DînKhwârazmshâh (جلال ‌الازیریم شاه) เป็นผู้ปกครองคนสุดท้ายของอาณาจักร Khwarezmian จากราชวงศ์ Anushtegin เขาเป็นลูกชายคนโตของ Ala ad-Din Muhammad II โดย Aychichek ภรรยาชาวเติร์กเมนของเขา

เมื่อทราบว่าเจงกีสข่านกำลังเดินขบวนไปยัง Khwarazm Jalal ad-din จึงเสนอให้พ่อของเขาพบกับชาวมองโกลในการต่อสู้ขั้นเด็ดขาดใกล้ Syr Darya อย่างไรก็ตามมูฮัมหมัดที่ 2 อาศัยป้อมปราการที่มีการป้องกันอย่างดีของเขาและไม่ได้รวบรวมกองกำลังแจกจ่ายให้กับเมืองใหญ่ ๆ ของจักรวรรดิแทน ในขณะเดียวกันพวกมองโกลก็เข้ายึดเมืองทีละเมืองอย่างรวดเร็ว ในตอนต้นของปี 1220 Bukhara ล้มลงตามด้วย Samarqand มูฮัมหมัดเริ่มล่าถอยไปทางตะวันตกและหลังจากการสู้รบไม่ประสบความสำเร็จหลายครั้งก็เหลือเพียงทหารและบุตรชายของเขา กองทัพ Khwarazmian ขนาดใหญ่และไร้ระเบียบไม่สามารถเอาชนะศัตรูได้ซึ่งมีจำนวนน้อยกว่ามาก

ตำนานเล่าว่ามูฮัมหมัดผู้ซึ่งหนีไปที่ทะเลแคสเปียนซึ่งป่วยหนักได้รวบรวมบุตรชายของเขา ได้แก่ Jalal ad-Din, Aqshah และ Uzlagh Khan และประกาศว่าเขาแต่งตั้ง Jalal ad-Din เป็นรัชทายาทเพราะมีเพียงเขาเท่านั้นที่ทำได้ เผชิญหน้ากับศัตรู เขาแขวนดาบไว้ที่เข็มขัดของจาลาลแอดดิน ไม่กี่วันต่อมามูฮัมหมัดเสียชีวิตและจาลาลแอดดินได้รับการประกาศให้เป็น Khwarazmshah

หลังจากความพ่ายแพ้ของพ่อของเขา Ala ad-Din Muhammad II โดย Genghis Khan ในปี 1220 Jalal ad-Din Mingburnu ก็เข้ามามีอำนาจและถอยกลับไปพร้อมกับกองกำลัง Khwarazm ที่เหลืออยู่ในขณะที่ติดตามโดยกองทัพมองโกลและในการสู้รบที่ Parwan ทางตอนเหนือของ คาบูลพ่ายแพ้มองโกล

เนื่องจากการรุกรานของมองโกลการไล่ล่าซามาร์คานด์และการถูกทิ้งร้างโดยพันธมิตรอัฟกานิสถานของเขา Jalal ad-Din จึงถูกบังคับให้หนีไปอินเดีย อย่างไรก็ตามที่แม่น้ำสินธุพวกมองโกลได้ติดตามเขาและสังหารกองกำลังของเขาพร้อมกับผู้ลี้ภัยหลายพันคนในสมรภูมิสินธุ เขาหลบหนีและขอลี้ภัยในรัฐสุลต่านเดลี แต่ Iltutmish ปฏิเสธเรื่องนี้กับเขาเนื่องจากเคารพความสัมพันธ์กับ Abbasid caliphs เมือง Herat, Ghazni และ Merv ถูกทำลายและสังหารหมู่โดยชาวมองโกลเนื่องจากการต่อต้านหรือการกบฏของเขา