Drone vs. Zombies

Lütfen bunun deneysel bir proje olduğunu unutmayın. Oyunun test versiyonu tamamlanmamış seviyeler, eksik özellikler veya diğer kusurlar içeriyor. Oyun tamamen ücretsizdir ve hiçbir reklam içermez.

Hiçbir şey eski havacı Joe'nun hayatının yerleşik rutinini bozamıyor gibiydi.

Yürüme yeteneğini kaybetmesi hareket özgürlüğünü ciddi şekilde kısıtlıyordu.

Ancak Joseph bundan çok endişeli değildi.

Derinlerde, her zaman sessiz ve ölçülü bir yaşam hayal etmişti.

Güneşli Avustralya'nın kuzeyinde rahat bir kır evi, makul bir pansiyon, bir oyun konsolu ve radyo dergileri.

En sevdiği eğlencelerden onu hiçbir şey alıkoyamadı, sadece ayda bir kez bakkaldan aldığı şeyleri getiren bakkal teslimatçısı Nade hariç.

Bu yüzden hayatını toplumdan soyutlanmış bir şekilde, evinin duvarlarının diğer tarafında olup bitenlerden habersiz bir şekilde yaşadı.

- Kahretsin Nader, yine mi dışarıdaydı? Bakkaldan aldıklarımı teslim etmesi üç gün olmuştu.

Ve daha önce hiç olmadığı gibi emekli maaşı gecikti.

Joe'nun üzerine garip bir his geldi. Yıllar sonra ilk kez tozlu bilgisayarını açıp internete girmeye karar verdi.

Okuduğu haberler sertleşmiş pilotu şoka soktu.

Joe, eski meslektaşından, iyi bir yoldaştan ve ABD Ordusu'ndaki son adamdan dünyada neler olup bittiği hakkında tam bilgi almaya karar verdi.

- Hey, dostum! Hizmet nasıldı?

- Ne kadar da kalabalık. Joe, senden haber beklemiyordum, hey, dostum, zombiler tarafından yendin mi?

- Henüz. Yemediler, bacaklarımı ısırdılar.

- Ayrıca iyi bir mizah anlayışın var, bu güzel.

- İnanmazsın, ben de zombileri birkaç dakika önce öğrendim.

- Neden öğrenmeyeyim ki? Bu tam sana göre değil mi, bütün gün uçak maketleri yapıp oynamak?

Ah, keşke ben de bunu yapabilseydim. Ve ben yaşlılığımda seyahat etmeye başladım, şimdi örneğin Antarktika'da güneşleniyorum, kendimi burada bulacağımı hiç düşünmemiştim.

Ama konuya girelim, fazla vaktim yok ve dünyada neler olup bittiğini gerçekten anlamadığınızı görüyorum.

Durum şu. Birkaç haftadır her kıta bilinmeyen bir virüsle enfekte oldu.

Gezegendeki tüm insanların yaklaşık %70'i bu virüsle enfekte; geri kalanlar gruplar halinde toplandı ve enfekte olanlarla mücadele ediyor, biz onlara "zombiler" diyoruz.

Enfeksiyonun merkez üssü güney Avustralya'da, yani neredeyse tüm kıtanız enfekte.

Mucizevi bir şekilde dokunulmamışlar arasında nasıl yer aldığınızı bilmiyorum ama durum her dakika değişebilir.

ABD ordusunun ve sivil nüfusun hayatta kalanları, ben de dahil olmak üzere Antarktika'ya yeniden konuşlandırıldı.

Düşük sıcaklıklar nedeniyle virüs anakaraya yayılmıyor.

Bilim insanlarımız bir panzehir üretmek için çok çalışıyorlar. İlk deneyler başarılı oldu ve panzehir sentez süreci yaklaşık 1 ay sürecek, ardından pilotlarımız bu "ilacı" şehirlerin üzerine püskürtecek.

Tek şey, her şeyin o kadar da pembe olmaması. Sadece 24 saatten fazla enfekte olmayanların normal insanlara dönüşmesi garanti edilebilir.

Bir günden fazla zombi durumunda kalanların normal hayata dönmeleri veya basitçe ölmeleri pek olası değil.

Bu yüzden Avustralya, spreylenen listede ilk sırada olmaktan çok uzak, çünkü enfekte olmamış neredeyse hiç kimse kalmadı.

Acımasız gerçekler bunlar. Ama başka seçenek yok, ya bu şekilde davran ya da insanlık tamamen yok olacak.

Yani dostum, yapman gereken tek şey zombiler tarafından parçalanmamak ve enfekte olmamak. Bu arada, onlar sadece alacakaranlıkta özellikle aktifler.

Gerisi savaş zamanı yasası ve sana söylememe gerek yok.

Ayrıca, elimde ücretsiz bir drone var ve mümkünse sana silahlar da dahil olmak üzere gerekli şeyleri gönderebilirim.

Bu kulağa güven verici geliyor, ama bu birkaç haftayı nasıl geçireceğim?

Ve sonra aklına alışılmadık ama çok iyi bir fikir geliyor - eski Colt ile modern bir quadcopter'ı tek bir öldürme makinesinde birleştirmek.