Drone vs. Zombies

لطفا توجه داشته باشید که این یک پروژه آزمایشی است. نسخه آزمایشی بازی دارای سطوح ناقص، ویژگی های از دست رفته یا سایر ایرادات است. این بازی کاملا رایگان است و هیچگونه تبلیغاتی ندارد.

به نظر می‌رسید که هیچ چیز نمی‌تواند روال ثابت زندگی هوانورد سابق جو را مختل کند.

از دست دادن توانایی راه رفتن، آزادی عمل او را به شدت محدود می کرد.

با این حال، جوزف چندان نگران این موضوع نبود.

در اعماق وجود او همیشه آرزوی وجودی آرام و سنجیده را داشت.

یک خانه روستایی راحت در شمال استرالیا آفتابی، یک پانسیون مناسب، یک کنسول بازی و مجلات رادیویی.

هیچ چیز او را از سرگرمی های مورد علاقه اش منحرف نمی کرد، به جز ناد، فروشنده مواد غذایی که ماهی یک بار مواد غذایی خود را تحویل می داد.

بنابراین او زندگی خود را در انتزاع از جامعه سپری کرد، غافل از آنچه در آن سوی دیوارهای خانه اش می گذشت.

-لعنتی نادر بازم بیرون بود؟ سه روز بود که قرار بود خواربارم را تحویل دهد.

و حقوق بازنشستگی او به تأخیر افتاد که قبلاً هرگز اتفاق نیفتاده بود.

حس عجیبی به جو وارد شد. او برای اولین بار پس از سالها تصمیم گرفت کامپیوتری که گرد و غبار پوشانده شده بود را روشن کند و از اینترنت بازدید کند.

خبری که خواند خلبان سرسخت را در شوک فرو برد.

جو تصمیم می گیرد اطلاعات کامل در مورد آنچه در جهان می گذرد را از همکار سابق خود، یک رفیق خوب و نه آخرین مرد ارتش ایالات متحده، دریافت کند.

- هی رفیق! سرویس چطور بود؟

- چه انبوهی از مردم. جو، انتظار نداشتم از شما بشنوم، هی، رفیق، آیا تا به حال توسط زامبی ها خورده شده اید؟

- نه هنوز. نکردند، فقط پاهایم را گاز گرفتند.

- تو هم شوخ طبعی داری که خوبه.

- باورتان نمی شود، من همین چند دقیقه پیش متوجه آن زامبی ها شدم.

- چرا من این کار را نکنم؟ این هم مثل شما نیست که در تمام طول روز مدل هواپیما بازی می کنید و می سازید؟

اوه، کاش می توانستم این کار را انجام دهم. و من در سنین پیری شروع به سفر کردم، الان مثلاً در قطب جنوب آفتاب میگیرم، هرگز تصور نمیکردم که به اینجا برسم.

اما بیایید به تعقیب و گریز اکتفا کنیم، من زمان زیادی ندارم و می بینم که شما واقعاً درک نمی کنید که در دنیا چه خبر است.

وضعیت این است. چند هفته ای است که هر قاره ای به ویروسی ناشناخته آلوده شده است.

حدود 70 درصد از کل مردم روی کره زمین به آن مبتلا هستند. بقیه در دسته جمع شده اند و با افراد آلوده مقابله می کنند، ما آنها را "زامبی" می نامیم.

کانون عفونت در جنوب استرالیا است، بنابراین عملاً کل قاره شما آلوده است.

نمی دانم چگونه به طور معجزه آسایی در میان افراد دست نخورده قرار گرفتی، اما وضعیت ممکن است لحظه به لحظه تغییر کند.

بازماندگان ارتش ایالات متحده و جمعیت غیرنظامی، از جمله من، دوباره به قطب جنوب اعزام شدند.

به دلیل دمای پایین، ویروس در سرزمین اصلی پخش نمی شود.

دانشمندان ما سخت کار می کنند تا یک پادزهر تولید کنند. اولین آزمایش ها موفقیت آمیز بود و فرآیند سنتز پادزهر حدود 1 ماه طول می کشد و پس از آن خلبانان ما این "دارو" را روی شهرها اسپری خواهند کرد.

تنها چیزی که وجود دارد این است که همه چیز چندان گلگون نیست. فقط کسانی که بیش از 24 ساعت آلوده شده اند می توانند به افراد عادی تبدیل شوند.

کسانی که بیش از یک روز در حالت زامبی می مانند، بعید است به زندگی عادی برگردند یا به سادگی بمیرند.

به همین دلیل است که استرالیا از اولین نفر در لیست سمپاشی شده فاصله زیادی دارد، زیرا تقریباً هیچ فرد غیر آلوده ای باقی نمانده است.

چنین واقعیت های وحشیانه ای است. اما چاره ای جز این نیست، یا اینگونه رفتار کنید یا انسانیت به کلی از بین خواهد رفت.

بنابراین، دوست، تنها کاری که باید انجام دهید این است که توسط زامبی ها مورد حمله قرار نگیرید و توسط آنها آلوده نشوید. آنها، به هر حال، به ویژه در هنگام غروب فعال هستند.

بقیه قانون زمان جنگ است و من مجبور نیستم به شما بگویم.

همچنین یک پهپاد رایگان در اختیار دارم و در صورت امکان می توانم وسایل مورد نیاز از جمله سلاح را برای شما ارسال کنم.

این اطمینان‌بخش به نظر می‌رسد، اما چگونه می‌توانم این چند هفته را پشت سر بگذارم؟

و سپس یک ایده غیر معمول، اما بسیار خوب به ذهن او می رسد - ترکیب کلت قدیمی و یک کوادکوپتر مدرن در یک ماشین کشتار.