Satyanusaran সত্যানুসরণ

Atulchandra Bhattacharya, Yüce Sevgi olan Sree Sree Thakur Anukulchandra'nın en sevilen adamlarından biriydi. İşi, Bajitporeghat vapur istasyonunda istasyon yöneticisi olarak görevlendirildiği Pabna'dan almaktı. Bu yüzden, Sevgili'den yaklaşmakta olan acı verici ayrılıklar arifesinde, son derece üzülmüş ve sevgi gözyaşları ile dua etmiş, kendi elleriyle Thakur'un kendisini yönlendirmek ve onu ilahi düşünce akımlarından ilham almak için mesajlar yazması için dua ediyordu. Bengal, 1316'da (1910 AD), Thakur'un sadece yirmi iki yaşındaydı. Sonra bir spontan açık sözlü olayda, bir gece boyunca Sree Sree Thakur, bu mesajları, sonsuz yaşam ve ışıkla ortaya çıkardı. Adananın duası dünyaya, onu çağlar boyunca diğer insan ruhlarıyla birlikte canlandıracak gök cisimlerinin akışının benign akışını başlattı.

Bengalce 1325'ten (1918 ADD) beri bu yüce mesajlar Satyanusaran (Gerçeğin Peşinde) adlı kitap olarak kullanıldı.