Нұрай Талап - Алланұр

Жігерсізбен дос болсаң,

Алтын басың қор болар.

Өлекседей төбеңе,үймелейді қарғалар.

Өміріңдегі таңбалы,бақытсыздық сол болар

Түсінген адам жақтайды,

Әділ сөз оғын бір атар.

Адамдар сені сатпайды

Бойында болса ұят-ар!

Арсыздар шалып аяқтан,

тұрмастай етіп құлатар.

Қанша мықты болсаң да,

Дұшпаныңа жүгін бе,

рақымсыз ол саған,сатып кетер түбін де?!

Су беруге жарамас,сенің ауыр күнің де...

Адам мықты болмайды,

Ақыл-есі болмаса.

Сөзіңе көңілің толмайды,

айтқандары далбаса...

Сенде соның бірісің,басыңа бақыт қонбаса.

Шындықты айтсам іркілмей,

Сөзім зая кетпесін,

Құны оның бір тиын,

Уақыты өтіп кеткесін.

Тура сөзбен тұқыртқып,

Тесердей ғып өкпесін.

Өтірікке бармағың,басыңды кесіп алса да,

Шатастырар жан-жағын өтірікшілер қаншама,

Сенбегің оның сөзіне,

Тілінен бал тамсада!

©Талап Нұрай(13 жасымда жазылған өлең...Уақыт зырлапты гой...)