أليس في بلاد العجائب

لوئیس کارول رویکرد معصومانه و بی طرفانه پسران جوان را نسبت به دنیایی که در آن زندگی می کردند تحسین می کرد.

او می خواست در «آلیس در سرزمین عجایب» دیدگاه خود را در مورد دنیای بزرگسالان به خواننده نشان دهد که شامل قوانین و آداب اجتماعی است که بزرگسالان به آن پایبند هستند، علاوه بر خود خودشیفتگی و عادات بدی که در رفتار روزانه خود اتخاذ می کنند. او همچنین می خواست مبارزه کودکان را برای ادامه در دنیای پرتلاطم بزرگسالان به بهترین نحو نشان دهد.آلیس برای اینکه در ذهن آنها هضم شود مجبور شد از گشاده رویی که یک ویژگی شخصی در کودکان خردسال به حساب می آید دست بردارد.

همانطور که به نظر می رسد بزرگسالان به قوانینی در زندگی خود نیاز دارند و بدون فکر کردن به امکان پذیر بودن آن ها از آنها پیروی می کنند. اطاعت کورکورانه آنها آنها را گاهی اوقات به سمت رفتارهای نامفهوم و خودسرانه سوق می دهد و آلیس این را در سرزمین عجایب تجربه کرد.

وقتی وارد آن می‌شود، با شیوه‌ای از زندگی و تفکر متفاوت با آنچه در محیط اطرافش عادت کرده بود مواجه می‌شود. دوشس وجود دارد که در تلاش برای یافتن منطق در همه چیز و محاکمه های ناعادلانه علیه افرادی است که هیچ گناهی مرتکب نشده اند.

آلیس از سفر خود آموخت تا دنیای بزرگسالان را تا حدودی درک کند.