مقدمة ابن خلدون

مقدمه کتابی است که ابن خلدون در سال 1377 شمسی به عنوان مقدمه ای بر کتاب عظیمش کتاب العبر (نام کامل کتاب کتاب الابار، دیوان المبتدی و الخبر فی الایام) نوشته است. از اعراب، غیر عرب، بربرها، و کسانی که از هم عصرانشان دارای اقتدار بیشتری هستند). این مقدمه بعداً کتابی جداگانه با ماهیت دایره المعارفی در نظر گرفته شد که در آن به تمام زمینه های دانش از شریعت، تاریخ، جغرافیا، اقتصاد، شهرسازی، جامعه شناسی، سیاست و پزشکی می پردازد. او در آن به شرایط انسان، تفاوت در طبیعت، محیط و تأثیر آن بر انسان پرداخت. این مطالعه همچنین به توسعه ملل و مردم، پیدایش دولت و دلایل فروپاشی آن پرداخته است و بر تفسیر این موضوع بر مفهوم عصبیت تمرکز دارد. ابن خلدون با این کتاب آراء و عقاید بسیاری را از دیگر متفکران پیشی گرفت تا اینکه او را بنیانگذار جامعه شناسی دانستند که پیش از فیلسوف فرانسوی آگوست کنت بود.