وحي القلم

آخرین چیزی که رافعی خلق کرد، آخرین نفس و آخرین ضربان قلب اوست.

کتاب الهام القلم اثری ادبی از مصطفی صادق الرافعی است و یکی از زیباترین نوشته های الرافعی به شمار می رود که شامل سه بخش است که مجموعه ای از نقدهای وی است. و مقالات سازنده با الهام از زندگی اجتماعی معاصر، داستان ها و تاریخ اسلامی که در بسیاری از روزنامه ها و مجلات معروف مصر در آغاز قرن گذشته پراکنده شده است، مانند: الرساله، روزنامه المیاد، البلاغ، المقطاف، السیاسه و دیگران. این کتاب تمام خصوصیات ادبی الرافعی را که به وضوح در سبک آن متمایز است، گردآوری می کند، همچنین تمام ویژگی های روحی و روانی او را که به وضوح در موضوع آن متمایز است، گرد هم می آورد و حاوی شخصیت و مذهب، جوانی و عاطفه اوست. سخت گیری و وقار و شوخ طبعی و شادی او و خشم و غضب او هر که می خواهد رفیعی را بشناسد عقیده و عقیده می داند و آمیزش را در این کتاب بداند.

محمد سعید العریان می گوید: «این کتابی است که الرافعی خلق کرده است و حاوی آخرین نفس، آخرین ضربان قلب و آخرین جرقه وجدانش است... آیا شما این کتاب را دیده اید. شب پایانی، آخرین نسیمش چگونه با عطر درختان می پیچد و گل هایش در نسیم جادو شبنم می کنند؟

به علاوه اولین کتابی است که او به سبک و روش خود خلق کرد، الرافعی تا زنده بود، برای خود می نوشت و برای خود منتشر می کرد و به آنچه می نوشت و منتشر می کرد اهمیتی نمی داد جز دگرگونی. ایده ای در سرش، یا نگاهی اجمالی به ذهنش، یا ضربانی در قلبش، به بیانی بر زبانش یا معنایی در مجموعه هایش، پس از آن، مجبور نیست آن طور که می خواهد معنای آن را به خواننده اش برساند. به یا بدون او بسته شدن.وقتی عقلش با مجله «الرساله»* ارتباط پیدا کرد، دید که خواننده اش بر او حقی بزرگتر از حقی بر خودش دارد و این شیوه جدید او بود. که او کتاب را خلق کرد.»