تفسير الزمخشري (الكشّاف)

چه خوب است که با تعبیر بزرگی چون کشاف، در قرآن کریم به خود لذت می‌دهی.

جاهیز در کتاب نظم القرآن ذکر شده است.

فقیه اگر چه در علم فتوا و احکام از همتایان خود برتر باشد، متکلم ولو در فن بیان بر مردم جهان برتری داشته باشد، حافظ قصص و اخبار هر چند اهل روستا باشد. حافظه بهتری دارد، واعظ، اگر چه از حسن بصری باشد، بیشتر موعظه می کند، صرف و نحو، حتی اگر از سیبویه فصیحتر باشد، و زبان شناس، حتی اگر به زبان ها مسلط باشد. قدرت زندگی خود را نمی کند، هیچ یک از آنها با رفتار این روش ها مقابله نمی کند و هیچ کس در هیچ یک از این حقایق نمی پردازد، مگر مردی که در دو علم تخصصی قرآن، یعنی علم معانی و معانی سرآمد باشد. علم بلاغت است و مدتی در کاوش آنها کند بوده و سالها از بحث در آنها خسته شده است و رسالت او در پی بردن به رشته های آنها میل به دانستن ظرایف حجت خداست. معجزه رسول خدا پس از آموختن از همه علوم به نحو احسن...

این مطالب در الزمخشری جمع شده است، زیرا او زبان شناس زبردستی است که علوم بسیاری را جمع آوری کرده است و تفسیر او از نظر زبانی بسیار روشن بود، اما از نظر کلامی اعتقادی، به جای آنکه نظر معتزله را پذیرفت. عقیده اهل سنت در باب آیات اعتقادی و توحیدی، الزمخشری در عقاید معتزلی و در فقه شافعی بود.

این تعبیر محمود بن عمر الزمخشری به نام الکشاف درباره حقایق اسرار وحی است.