40 Hadith An-Nawawi - الأربعون

Hadees (/ˈhædɪθ/ یا /hɑːˈdiːθ/؛ عربی: حديث‎ hadit تلفظ عربی: [ħadiːθ]، جمع ahadith، أحاديث، ʾaḥādīṯ، تلفظ عربی (literʔaħ) "به معنی "literallyco" یا "aħur" عربی: أثر، اعار، در لغت به معنای «سنت» است) در اسلام به چیزی اطلاق می‌شود که اکثریت مسلمانان معتقدند ثبت سخنان، اعمال و تأیید خاموش پیامبر اسلام محمد است.

به عبارت دیگر، حدیث، گزارشی است از آنچه محمد گفته و انجام داده است. همانطور که عماد حمده اشاره کرده است، هر گزارش بخشی از داده های محمد است. هنگامی که این نقاط داده جمع آوری می شوند، تصویر بزرگتری را ارائه می دهند که به آن سنت می گویند.

احادیث را «ستون ستون فقرات» تمدن اسلامی نامیده اند و در آن دین، مرجع حدیث به عنوان منبعی برای قوانین دینی و هدایت اخلاقی، پس از قرآن (که مسلمانان آن را کلام خداوند نازل شده بر محمد می دانند) در رتبه دوم قرار دارد. ). اعتبار کتاب مقدس برای حدیث از قرآن می آید، که مسلمانان را به تقلید از محمد و اطاعت از قضاوت های او سفارش می کند (در آیاتی مانند 24:54، 33:21).

در حالی که تعداد آیات مربوط به شریعت در قرآن نسبتاً اندک است، احادیث به همه چیز، از جزئیات واجبات دینی (مانند غسل یا وضو، وضو گرفتن برای نماز)، تا اشکال صحیح صلوات و اهمیت احسان و احسان، جهت می دهد. بردگان بنابراین «بسیار بزرگ» احکام شریعت (حقوق اسلامی) به جای قرآن، برگرفته از حدیث است.

حدیث کلمه عربی برای چیزهایی مانند گفتار، گزارش، گزارش، روایت است.: 471  برخلاف قرآن، همه مسلمانان معتقد نیستند که روایت های حدیث (یا حداقل همه روایت های حدیث) وحی الهی هستند. احادیث توسط پیروان محمد بلافاصله پس از مرگ او نوشته نشد، بلکه بسیاری از نسل‌ها بعد، هنگامی که آنها را گردآوری، گردآوری و در مجموعه‌ای بزرگ از ادبیات اسلامی گردآوری کردند. مجموعه‌های مختلف حدیثی می‌آیند تا شاخه‌های مختلف ایمان اسلامی را متمایز کنند. بسیاری از مسلمانان امروزی (که برخی از آنها خود را قرآنی می‌خوانند، اما بسیاری از آنها به عنوان تسلیم‌کننده نیز شناخته می‌شوند) وجود دارند که معتقدند اکثر احادیث در واقع ساختگی (pseudepigrapha) هستند که در قرن هشتم و نهم پس از میلاد خلق شده‌اند و به دروغ به محمد نسبت داده می‌شوند.

از آنجا که برخی از احادیث شامل گزاره‌های مشکوک و حتی متناقض می‌شوند، تصدیق حدیث به یکی از زمینه‌های اصلی مطالعاتی اسلام تبدیل شد. حديث به شكل كلاسيك خود داراي دو بخش است: سلسله راويان نقل كننده گزارش (اسناد) و متن اصلي گزارش (متن).

در میان علمای اهل سنت، اصطلاح حدیث ممکن است نه تنها شامل سخنان، نصایح، اعمال و غیره محمد، بلکه سخنان اصحاب او نیز باشد. در اسلام شیعه، حدیث مظهر سنت، گفتار و کردار محمد و آل او اهل بیت (ائمه دوازده گانه و دختر محمد، فاطمه) است.

امام نووی از علمای بزرگ است. از جمله آثار او مجموعه 42 حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است که شرح جامعی از اسلام است. این اثر را معمولاً «چهل حدیث انووی» می‌نامند.

اربعین نووی (به عربی: الأربعون النوویة) مجموعه ای از چهل حدیث از امام نووی است که بیشتر آنها از صحیح مسلم و صحیح بخاری است. این مجموعه احادیث در طول قرن‌ها از ارزش خاصی برخوردار بوده است، زیرا تقطیر یکی از برجسته‌ترین و معتبرترین مراجع فقه اسلامی از مبانی شریعت یا شریعت اسلامی است. از گردآوری این مجموعه، هدف صریح مؤلف این بوده است که «هر حدیث، پایه بزرگ دین است که علمای دین آن را «محور اسلام» یا «نیم اسلام» یا «نیم اسلام» توصیف کرده‌اند. ثلث آن یا مانند آن، و قاعده قرار دادن این چهل حدیث صحّیح.

يحتوي التطبيق على شرح «جامع العلوم والحكم» لابن رجب وشرح ابن عثيمين وشرح عبد الكريم الخضير + الشروحات الأخرى والإعراب مع إمكانية الإستماع إلى الأحاديث.