Al-Burda (قصيدة البردة)

قصیدة البردة (به عربی: قصیدة البردة، «قصیدة مانتو»)، یا به اختصار البرده، قصیده ای است در قرن سیزدهم برای ستایش پیامبر اسلام محمد که توسط عارف برجسته صوفی امام البصیری مصر سروده شده است. . شعری که عنوان اصلی آن الکواکب الدریة فی مدح خیر البریة است (الکواکب الدریة فی مدح خیر البریة، "انوار آسمانی در ستایش بهترین خلقت")، عمدتاً در جهان اسلام سنی مشهور است. تماماً در ستایش محمد است که گفته می شود شاعر مصیبت زده او را بی وقفه می ستود، تا آنجا که محمد در خواب ظاهر شد و او را در عبایی یا خرقه پیچید. صبح شاعر متوجه می شود که خدا او را شفا داده است. بنات سعد، شعری که کعب بن زهیر سروده بود، در اصل البرده نامیده می شد. وی پس از اسلام آوردن این شعر را در حضور محمد خواند. محمد به قدری متاثر شد که عبای خود را درآورد و روی او پیچید. بُرده اصلی به اندازه آنچه امام البصیری سروده است مشهور نیست، اگرچه محمد ردای خود را بر کعب پیچیده بود، نه در رویا مانند مورد امام البصیری.